ملاقات رحیمی با هاشمی رفسنجانی

اول وقت به مجلس آمدم. از جزیره خارک خبر گرفتم. معلوم شد قسمت اعظم نیروها برگشته‌اند و چند قایق هم هنوز ناپیدا هستند که برای پیدا کردن آنها مشغول تجسس اند.
تا ساعت نه و نیم در جلسه علنی مجلس بودم. به دفترم آمدم. فرماندهان نیروی رزمی سپاه از شمال غرب آمدند. برای زیست زمستان در شمال غرب، امکانات می‌خواهند که به وزارت سپاه و قرارگاه مهندسی تاکید کردم.
ظهر آقای توسلی زاده نماینده خواف آمد و از مزاحمت افغان‌های مهاجر در آنجا و روحانیون اهل سنت گله داشت و مسائل زیادی مطرح کرد. آقای رحیمی نماینده پاوه آمد.
او از استاندار و فرماندار پاوه گله داشت. و از وضع روحانیون مهاجر کرد عراقی می‌گفت.
عصر جمعی از خانم های دانشکده تغذیه آمدند. از رئیس دانشگاه الزهراء گله داشتند که می‌خواهند آنها را بیرون کنند؛ چون به [دانشکده های علوم پزشکی] وزارت بهداشت و درمان مربوط شده‌اند. اعضای شورای مرکزی “انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها” آمدند. توضیح کار را دادند و مشورت کردند. این تشکل در مقابل “جامعه اسلامی دانشگاهیان” تشکیل شده‌ است.
دکتر [عبدالله] جاسبی آمد. گزارش کار دانشگاه آزاد اسلامی را داد و استمداد کرد. آقای [حسین] کمالی و آقای رحمتی از کمیسیون کار آمدند و از حذف ماده ۲۷ پیشنهادی کمیسیون در مجلس در غیاب من ناراحت بودند.
شب آقای حسنی سعدی آمد و برای آوردن ماشین های سنگین برای جبهه از بندر که مورد مخالفت وزارت راه قرار گرفته، استمداد کرد. به [آقای سعیدی کیا] وزیر راه گفتم سخت گیری نکنند. شب از آقای محسن رضایی خبر گرفتم. گفت تقریباً همه نیروها برگشته‌اند. آنها مشغول جمع‌بندی عملیات ناموفق و ناکام هستند. باید تلاش کنیم تا بفهمیم از کجا لو رفتند. مقرر شده نیروهای هوایی سپاه، به تلافی زدن مناطق غیر نظامی دو موشک به بغداد بزنند و مراکز نظامی و اقتصادی را هدف بگیرند. امروز عراق تحرکی نداشته است.
شب جلسه سران قوا در دفتر نخست وزیر بود. بررسی نحوه اطلاع دشمن از عملیات، بیشتر وقت جلسه را گرفت و درباره علاج این وضع و برنامه‌های آینده مذاکره کردیم. تصمیم بر آن شد که به بغداد موشک بزنیم. آقای [میرحسین موسوی] نخست وزیر تردید داشت و آقای رئیس جمهور و دیگران قاطع بودند. بحث دیگری مطرح شد که آیا باید اصالت را به حفظ ایران به عنوان پایگاه اسلام انقلابی بدهیم و بر این اساس، توجه به مسائل خارج از ایران و از جمله نهضت‌های آزادیبخش، تحت الشعاع آن قرار گیرد و با دولت ها در پرتو این اصل برخورد کنیم، یا اینکه وضع موجود را ادامه دهیم؛ به‌جایی نرسیدیم. بحث دیگری مطرح شد که مذاکره را به جز با اسرائیل ممنوع نکنیم و آماده مذاکره، حتی با آمریکا باشیم. قرار شد این بحث را با امام مطرح کنیم.

منبع متن روز شمار : کتاب کارنامه و خاطرات سال ۱۳۶۶ « دفاع و سیاست » – دفتر نشر معارف انقلاب