این روزها در یادمان های دفاع مقدس، خدمت به زائران شهدا، روایت عاشقی مردمانی است که از هر فرصتی برای عرض ارادت به شهدا و تجدید میثاق با آرمان های سید و سالار شهیدان استفاده می کنند حتی با واکس زدن و سیاه کردن کفش زائران شهدا.
اگر در این ایام همراه با کاروان های راهیان نور سری به یادمان های دفاع مقدس بزنید، زنان، مردانی را می‌بینید که حتی با ساده‌ترین کارها هم از خدمت به میهمانان شهدا غافل نشده‌اند.
خادمی آب و شربت خنک دست مردم می دهد، دیگری قرآن به دست می‌گیرد تا زائران شهدا در سایه امن کتاب آسمانی به‌سلامت به مقاصد خود بروند و….
خادمی آب و شربت خنک دست مردم می دهد، دیگری قرآن به دست می‌گیرد تا زائران شهدا در سایه امن کتاب آسمانی به‌سلامت به مقاصد خود بروند و….
اما حکایت دو طلبه جوان در یادمان شهید آوینی در منطقه فکه حکایتی عجیب که نه؛ روایت دلدادگی است.
دو طلبه ای که شاید کار عجیبی این روزها انجام نمی‌دهند چون در گوشه و کنار یادمان های دفاع مقدس، خادمان شهدا خود را با هر کاری وقف خدمت به زائران شهیدان کرده‌اند ولی برای هر رهگذری حضور این دو نفر با لباس روحانیت و نشستن روی خاک های رملی فکه و در مقابل این دو نفر یک صندوق چوبی برای واکس زدن کفش زائران، خاص به نظر می‌رسد.
راهیان نور
