مهدی راثی با بیان اینکه زن و مرد پیش از ازدواج باید زمینههایی را در وجود خود ایجاد و یا تقویت کنند، تشریح کرد: قبل از ازدواج طرفین ایمان و توکل خود را به خداوند تقویت کنند و سعی کنند گذشت، همدلی، جبران ضعفهای طرف مقابل و پذیرش او با وجود نقصانها، تلاشبرای سازگار کردن خود با محیط و افراد جدید را تمرین کنند تا در آینده خود یک زندگی پایدار با کمترین تنش را تجربه کنند.
وی ادامه داد: البته نباید فراموش کرد که طرفین برای ازدواج میبایستی به دنبال فردی همکفو و شأن خود باشند و در زندگی مشترک نیز خود را موظف ببینند که زمینه رشد و تعالی همسر خود را فراهم کنند.
این کارشناس در ادامه با اشاره به اینکه « انسان مدنی بالطبع است» اظهارکرد: اگر محیط خانه نتواند اعضاء، به ویژه فرزندان را جذب کند آنها برای ارضاء نیاز به باهم بودن به خارج از خانه و خانواده رو میآورند.
راثی ضمن بیان اینکه اگر محیط خانه انگیزه ماندن را برای اهالی آن فراهم نکند، اعضا به اصطلاح « فرار را به برقرار ترجیح میدهند»، خاطرنشان کرد: کانون خانواده باید محل ارضاء نیازهای روانی، عاطفی و زیستی اعضای خانه و محل شایستهای برای تربیت نسل بعد باشد.
وی در بخش دیگری از گفتوگوی خود ابراز عقیده کرد: بهتر است زوجین با توجه به وظایفی که فطرتا بر عهده دارند نقشهای اجتماعی را بپذیرند، به این معنا که وظیفه مرد تامین معاش و امکانات زندگی برای اعضای خانواده است؛ حال اگر بانوان که سرمایههای زندگی اعضای خانواده هستند تمایل به کارکردن در خارج از خانه را دارند، باید بدانند که رسالت اصلی آنها گرم نگهداشتن کانون خانواده ابراز محبت و جوشش عاطفی نسبت به اعضا و اهتمام به مقوله تربیت فرزند است، چنانکه اگر اولویت اول بانوی خانه، کار در خارج از محیط خانه باشد، آسیبهای اجتماعی و رفتاری فرزندان به ویژه نوجوانان را تهدید خواهد کرد.
راثی ادامه داد: وقتی فرزندان همدم، غمخوار وگوش شنوایی در داخل خانه پیدا نکنند، طبیعی است که افرادی خارج از منزل که چه بسا اغراض سوئی هم در دل دارند این خلاء را پر خواهند کرد.
وی در ادامه با بیان اینکه گاهی برخی بانوان به اجبار باید خارج از خانه کار کنند خاطرنشان کرد: در این صورت نهادهای مسئول و تصمیمساز باید تسهیلاتی را برای آنها فراهم کرده و ایجاد امکان دورکاری را برای این دسته از بانوان به طور جدی پیگیری کنند.
این کارشناس تعلیم و تربیت همچنین با بیان اینکه بسیاری از یادگیریهای افراد، یادگیری مشاهدهای است عنوان کرد: فرزندان کیفیت تعامل را از نحوه تعامل والدین خود میآموزند. احترام متقابل، تعامل سازنده و پذیرش یکدیگر بین همسران محیط خانه را مکانی امن و جذاب برای فرزندان میسازد به طوری که آنها لحظهشماری میکنند تا به منزل بیایند و ساعات خود را در کنار اعضای خانواده بگذرانند.
راثی در ادامه رسانه را نیز در این یادگیری مشاهدهای بسیار موثر دانست و افزود: رسانهها در الگودهی بسیار موثر هستند، به ویژه این تاثیر بر روی کودکان بسیار عمیق است به گونهای که یک تکیه کلام و یا رفتاری که کودک از رسانه ببیند، سالها بلکه گاهی تا پایان عمر همراه فرد خواهد بود، از این رو رسانهها باید مراقب باشند خوراک مسموم وارد ذهن مخاطبان خود نکنند و روی تک تک جملاتی که بیان میکنند دقت کنند/ایسنا
ghashange