در ابتدای گزارش اشاره‌ای به نحوه آمدن کفاشیان به فدراسیون فوتبال می‌تواند کمی گره‌ها را باز کند و نیازی به معادلات ۲ مجهولی و فرمول‌های آماری ندارد، کفاشیان تحت شرایط به عمل آمده از سوی مسئولان فوق به عنوان تک گزینه ریاست، بر خودش پیروز شد و به مسند قدرت فوتبال رسید.
کفاشیان بدلیل انعطاف اخلاقی و نرمش در دوران تمام مدیران، دلخواه و مورد نظر همه بوده و این از خصوصیات اخلاقی وی می باشد که با همه مدل طرز فکر و همه نوع تفکر از هر قشر و گروهی می‌تواند کار کند.
شاید نقطه متضاد محمد دادکان، ریاست سابق فدراسیون می‌توان کفاشیان را مصداق کرد.
در ابتدای حضور کفاشیان خنده های مستمر و لبخندهای معنی دار، گهگاه دلهایی ر ا آزرد و فوتبالی‌ها را به انتقاد برانگیخت که ای آقا مگر می‌شود فوتبال را با خنده اداره کرد…
موج انتقادها این امیدواری را به همراه داشت که با ناکامی های متعدد تیم ملی فوتبال در رده بزرگسالان و امید، فکری عاجل به حال این چمن سبز و توپ گرد کنند که البته زمانیکه کاندیداها مشخص شدند دیدیم که خیلی اتفاق خاصی نیافتاده است.
قریب، کفاشیان و محمدی، این گزینه‌ها پیش روی فوتبال است و هدایت ۴ ساله فوتبال که عشق و امید (اگر اغراق نکنیم) میلیون ها ایرانی داخل و خارج کشور در آن خلاصه شده است، بررسی تک‌تک گزینه‌ها روی کاغذ فقط ما را سر در گم‌تر از قبل می‌کند.
دکتر محمد قریب با سابقه مدیریتی غیر ورزشی در بخش‌های مختلف و مدیر عاملی و عضو هیئت مدیره استقلال در بخش ورزشی از سوابق مختلف تا حدی معمول برخوردار است و کار خاصی در زمینه ورزشی از وی سر نزده، به نظر می‌رسد تنها امید قریب، به حمایت وزارت ورزشی است و در صورتیکه وزیر تا روز انتخابات هم روی تصمیم خود بماند اما اگر فنی‌تر به قضیه بنگریم از دید فوتبالی ها این گزینه مناسب نیست.
و اما دیگر نامزد ریاست فدراسیون فوتبال کسی نیست بجز عزیز‌الله محمدی، رئیس سازمان لیگ فدراسیون فوتبال، ابداع کننده مبارزه با فساد اخلاقی و مردی که شایعه توانایی‌اش در همین حد می باشد… بعید به نظر می‌رسد در بحث مدیریت کلان موفق باشد البته قاطعیت، دوراندیشی، از نقاط قوت وی می‌باشد و شاید یکدندگی در بعضی موارد که منطقی به نظر نمی رسد از نقاط ضعف وی، اما حیث المجموع گزینه کاملی از سوی کارشناسان تلقی نمی‌شود همانطور که قریب سلامت کاری را به عنوان نکته مثبت به همراه دارد و وابستگی و نحوه حضورش در میان کاندیداها از نقطه ضعف های وی می‌باشد.
و اما آخرین گزینه علی کفاشیان، مرد امتحان پس داده‌ای که با وجود رقبا جای امتحان دیگر را برای خود باز می‌بیند، رقبای انتخاباتی کفاشیان حریفان قدری نیستند و امکان گرایش وزارت ورزشی نیز به کفاشیان بسیار است بنا به همان دلایل اخلاقی که در ابتدای گزارش از کفاشیان نام بردیم، به اعتقاد نگارنده در میان نامزدهای حاضر در عرصه انتخابات فدراسیون فوتبال ضرب‌المثل آزموده را آزمودن خطاست صدق نمی‌کند چرا که رقیبان، حریفان دندان‌گیری نیستند و انتخاب کفاشیان به عنوان رئیس مجدد اگر سودی نداشته باشد ضررش از ریاست این هندوانه های در بسته کمتر است، آخر از قدیم گفتن”مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسه”.
کفاشیان اگر این بار با قدرت و رأی مجمع انتخاب شود، استقلال کامل فدراسیون را با همان لبخند همیشگی می‌تواند بدست بیاورد در غیر اینصورت قریب به همان شکل روی کار می‌آید که کفاشیان ۴ سال پیش آمد.
منبع: باشگاه خبرنگاران
