احمد نوراللهی کاپیتان سوم سرخ ها و هافبک دفاعی و تخریبچی پرسپولیس در سال های گذشته، در مسابقه دیروز در پستی جلوتر از گذشته به کار گمارده شده بود تا در ترکیب عجیب پرسپولیس بخشی از غافل‌گیری یحیی در مسابقه مقابل سپاهان باشد. تدبیری که البته نگرفت و انتقاداتی را هم برانگیخت. به خصوص که نیمکت نشین کردن مهاجمان اصلی در فاصله چند روز مانده به دربی می‌تواند نشانه ای دال بر بی اعتمادی سرمربی به مهاجمانش تلقی شود و اعتماد به نفس را از آن ها بگیرد.
روی کین در کتاب خاطراتش از روزی نوشته است که دروازه بان اصلی تیمش در ساندرلند مرتکب اشتباه بد می‌شود و او برای ادب کردنش در تمرین فردا، دستکش های دروازه بانی را به تن می‌کند و از هافبک ها و مهاجمان تیمش می‌خواهد او را با ضربات از راه دور شکست دهند و با چند شیرجه توپ را از زیر طاق بیرون می‌کشد. وی در کتاب خاطراتش نوشته: در آن لحظه فکر می‌کردم که دارم دروازه بان تیمم «کیرن وست» وود را بابت کوتاهی تنبیه می‌کنم اما نمی‌دانستم که او را در مسابقات بعدی از دست خواهم داد.
روی کین سرمربی تیم ساندرلند در فصل ۲۰۱۳-۱۴ دستکش های دروازه بانی را برتن کرد تا این چنین گلر اسکاتلندی اش را تنبیه کند.
کاری که کادرفنی پرسپولیس در قبال مهاجمان تیمش انجام داد، شبیه کاری است که روی کین در مورد گلر تیمش انجام داد. این که در یک صحنه بزرگتر و عمومی تر، بی اعتمادی و عدم اطمینان خود را نسبت به مهاجمان تیمش به نمایش بگذارد.
پرسپولیس در حال حاضر چهار مهاجم در اختیار دارد که مهدی عبدی و آرمان رمضانی بیشترین سهم از مسابقات را به خود اختصاص داده و البته در گلزنی ناکام مانده‌اند. مهدی مهدی خانی هم دقایقی کوتاه فرصت بازی پیدا کرده و در این بین آریا برزگر تقریبا فرصتی برای نمایش توانایی هایش نداشته تا عیارش دست تماشاگران نیز بیاید. اما در شرایطی که این چهار مهاجم تشنه بازی بودند، پرسپولیس مقابل سپاهان بدون حضور آن ها بازی کرد تا وظیفه تهاجمی تیم بیشتر بر دوش امیری، عالیشاه، نعمتی و البته احمد نوراللهی باشد که چندین بار در پوزیشن مهاجم هم قرار گرفت اما مشخص بود که توانایی لازم برای ایفای این نقش را ندارد.
این که در سر یحیی چه میگذشته که به این نتیجه رسیده بر همه نامکشوف است اما حتی اگر قصد او بیدار کردن مهاجمانش از خوابی که مانع از گلزنی آن ها می‌شود، باشد، شاید وقتش حالا و پیش از یکی از حساس ترین مسابقات فصل پرسپولیس نبود. به خصوص که سرمربی سرخ ها مدتی است در نشست های مطبوعاتی هم آفتابی نمی‌شود؛ جایی که حداقل در آنجا می‌تواند کمی به بازیکنان روحیه بیشتری برای جنگ بی رحمانه امسال بدهد.
شاید یکی از روش های عبور از بحران مهاجمان در پرسپولیس، علاوه بر اعتماد به نفس دادن به آن ها، تغییر شیوه بازی سرخپوشان و به کارگیری یک مهاجم مرکزی در سیستم ۴-۲-۳-۱ و همچنین تلاش برای جا انداختن روش جدیدی از بازی که با تو زدن وینگرها پشت مهاجم مرکزی اتفاق خواهد افتاد.
شاید وقتش باشد که یحیی بگوید از آرمان رمضانی انتظار گلزنی ندارد و این بازیکن را در موقعیت تازه ای قرار بدهد. مهاجمانی که می‌تواند در بین مدافعان حریف جایگیری کند و با چرخش هایش برای حمله وران موقعیت سازی کند. این در حالی است که مهدی عبدی هم به نسبت سن و تجربه، در طول مدت حضور در پرسپولیس نمایش بدی از خود نشان نداده و البته مسئله سنی را هم باید برای او در نظر گرفت.
شاید برای اولین بار در تمام این سال ها بود که پرسپولیس بدون حضور مهاجم تخصصی وارد زمین شد.
