در بخش اول این مطلب گفته شد که از جمله دلایل انقلاب‌های مردمی که از سال ۲۰۱۱ تاکنون کشورهای جهان عرب درگیر آن است، فساد حاکم بر حکام کشورهای عربی بوده است.
همچنین گفته شد که این فساد موجب براندازی رژیم دیکتاتوری «زین العابدین بن علی» در تونس شد و در بخش اول این مطلب به گوشه‌ای از زوایای پنهان فساد در خاندان بن علی اشاره شد در این مطلب نیز به گوشه دیگری از این فساد خواهیم پرداخت.
خبرگزاری تونس به نقل از«سلیم بن حمیدان»، وزیر دارایی تونس در دولت انتقالی این کشور اعلام کرد که بر اساس برآوردهای اولیه دارایی‌ها و اموال مصادره شده از اعضای خاندان بن علی به حدود ۱۳ میلیارد دلار است و مقامات تونسی همچنان در حال کشف بسیاری از املاک و شرکت‌های وابسته به بن علی، دامادها و نزدیکان او هستند.
بن حمیدان در این راستا اشاره کرده است که «مواد مخدر، کمربندهای انفجاری، مهرهای گمرکی و پاسپورت‌های خارجی» از اعضای خاندان بن علی توقیف شده و این کشفیات بیانگر حقایقی است که از وجود گروه‌های مافیای دارای شاخه‌های بین المللی در تونس پرده برمی‌دارد.
از سوی دیگر «نجیب هنان»، رئیس کمیته مصادره دارایی‌های رئیس جمهور مخلوع تونس و خانواده و نزدیکان او نیز در سخنانی اعلام کرد که این کمیته ۳۹۸ موسسه و بنگاه اقتصادی، حدود ۴۰۰ ملک و مقادیر زیادی از دارایی‌های منقول بن علی، خانواده و نزدیکان او را مشخص کرده است که در راس این خاندان باید از «لیلی طرابلسی»، همسر زین العابدین بن علی، دیکتاتوری سابق تونس و خاننواده‌اش یاد کرد.
به راستی لیلی طرابلسی کیست؟
«لیلی طرابلسی» در سال ۱۹۵۷ در یک خانواده ساده به دنیا آمد. پدرش سبزی و میوه فروش بود. اما زمانی‌که دوره ابتدایی را طی کرد، به آموزشگاه آرایشگری رفت. او در حالی که هجده سال بیشتر نداشت با تاجری به نام «خلیل معاوی» آشنا شد و با او ازدواج کرد. اما پس سه سال از او جدا شد.
لیلی به لطف اطلاعات همسرش شروع به ورود به دنیای تجارت کرد. برخی از منابع آگاه می‌گویند که لیلی اقدام به تجارت بعضی کالاها میان ایتالیا و تونس می‌کرد.
در یکی از روزها او دستگیر و پاسپورتش گرفته می‌شود. لیلی در آن هنگام از یکی از آشنایانش به نام ژنرال «طاهر المقرانی» خواست تا پاسپورتش را پس بگیرد. برخی منابع می‌گویند، در بحبوحه تلاش لیلی برای پس گرفتن پاسپورتش بود که با بن علی آشنا شد که در آن زمان مدیر امنیت ملی تونس بود.
زمانی‌که بن علی به عنوان سفیر تونس پس از حوادث استان «قفصه» عازم لهستان شد، لیلی با «علی فرید مختار» آشنا شد. این دیدار دیداری سرنوشت‌ساز در زندگی لیلی طرابلسی به شمار می‌آمد. مختار داماد «محمد مزالی»، نخست وزیر وقت تونس بود و به لطف کمک‌های فرید مختار، لیلی دفتری را در اداره شرکت «باطیمات» به عنوان یکی از شعبه‌های شرکت «الأبناک» تونس راه‌اندازی کرد.
این درحالی است که در این زمان زین العابدین بن علی همسر اولش «نعیمه» جدا شده بود تا به این ترتیب زمینه ازدواج مجدد وی با لیلی فراهم و از صاحب سه فرزند به نام‌های نسرین، حلیمه و محمد شود.
تقسیم و غارت تونس میان خاندان طرابلسی و بن علی
یکی از تلگراف‌های سفارت آمریکا در تونس که توسط سایت ویکی‌لیکس منتشر شده است، از تقسیم‌بندی مناطق جغرافیایی میان خاندان بن علی و طرابلسی جهت تقسیم کشور و غارت آن پرده برمی‌دارد و در این ارتباط اظهار می‌کند که خاندان بن علی در منطقه «الوسط الساحلی» و خاندان طرابلسی پیرامون مناطق «تونس بزرگ» متمرکز بودند.
قدرتی که لیلی بن علی داشت قوی‌تر از هر قانونی بود که برای رئیس جمهور تونس تدوین شده است. برای مثال او توانایی داشت تا وزیر و یا سفیری را با یک اشاره انتخاب و سپس او را با یک اشاره دیگر وادار به استعفا کند. همچنین او می توانست مسئولی را زندانی و یا فقط پس از گذشت چند لحظه آزاد کند، به عبارت دیگر او حق حیات و مرگ تونسی‌ها را در اختیار داشت.
خاندان‌های طرابلسی و متاری مهمترین خاندان‌های حاکم بر تونس
تنها لیلی بن علی نبود که چنین اختیاراتی داشت، بلکه نزدیکان و خویشاوندانش هم از نفوذ او در نظام سیاسی استفاده می‌کردند. از جمله شاخص‌ترین خانواده‌هایی که بر ثروت‌های کشور سیطره داشتند، خانواده‌های «طرابلسی» و «متاری» بودند که مالک بسیاری از شرکت‌ها در عرصه‌های مختلف و همچنین صاحب مراکز تجاری، مدارس خصوصی و ساختمان‌هایی در مناطق مرغوب و خوب تونس بودند.
در سال‌های پس از به قدرت رسیدن بن علی، نزدیکان به حکومت توانستند، ثروت‌های هنگفتی را انباشته کنند، اما هیچ کدام از آنها به تنهایی سلطه کامل بر تمامی ثروت‌ها نداشتند.
از آغاز سال ۱۹۹۶ زمانی که «بلحسن طرابلسی»، برادر لیلی اختیارات شرکت هواپیمایی «کارتاژ- ایرلاینز» را در اختیار گرفت، افراد خاندان لیلی طرابلسی وارد این شرکت شدند و سپس هر کدام از نزدیکان لیلی بخشی از بخش‌های اقتصاد کشور را در اختیار گرفتند.
کتاب «درنده‌خویی ائتلاف طرابلسی» به ثروتمند شدن سریع برادران و خواهران لیلی طرابلسی و رسوایی برخی از آنها همچون «عماد طرابلسی» می‌پردازد. نزدیکان و خویشاوندان لیلی در بخش‌هایی چون تلفن همراه، آموزش آزاد و … چون موریانه نفوذ کرده بودند.
کارشناسان تأکید می‌کنند که طبقه متوسط جامعه تونس در زمان انقلاب به آخر خط رسیده و به شدت از اوضاع اسفبار اقتصادی تونس ناراضی بودند و همین موجب شد تا باد در جهتی شروع به وزیدن کند که نظام بن علی علاقه‌ای به آن نداشت.
لیلی طرابلسی سیطره و نفوذ خود در تونس را با فعالیت‌های به ظاهر بشر دوستانه و انسانی سرپوش می‌گذاشت، به طوریکه ریاست بسیاری از سازمان‌های خیریه و بشردوستانه از جمله انجمن «بسمه» یا همان (لبخند) را در اختیار داست که به مسائل اجتماعی می‌پرداخت و برای معلولان فرصت شغلی ایجاد می‌کرد. او همچنین «انجمن سیده برای مبارزه با سرطان» را تأسیس کرد که «سیده» نام مادرش بود که بر این انجمن گذاشته شد و به ظاهر سرپرستی بهتر از بیماران سرطانی در تونس می‌پرداخت.
شبکه‌های منافع غیرقانونی میان فرانسه و تونس
کتاب «تونس کانکشن» درباره ماهیت مافیایی نظام بن علی تحقیق می‌کند و در این ارتباط می‌نویسد: فرانسه و به خصوص حکومت «نیکولای سارکوزی»، رئیس جمهوری سابق فرانسه تا زمان سقوط حکومت بن علی به طور نامحدود نظام بن علی را مورد تأیید و حمایت قرار می‌داد.
به گناهم اعتراف می‌کنم
«هنری گینو»، ملقب به «قلم سارکوزی» معتقد است که عقب ماندگی انسان آفریقایی یکی از عواملی مهمی بود که به کمک دیکتاتوری بن علی شتافت. یکی از مشاوران ویژه سارکوزی می‌گوید: نظریه حمایت فرانسه از نظام بن علی بر پنج اصل استوار بود: ثبات نظام، رشد اقتصادی، حقوق زنان، کنترل مهاجرت و مبارزه با اسلامگرایان. همه از وحشیگری نظام بن علی آگاهی داشتند و دیپلمات‌های فعال در تونس زنگ خطر بیکاری و رشوه در این کشور را به صدا درآورده بودند.
فرانسه لانه جاسوس‌های بن علی
اگرچه تونس در ایام بن علی با فرانسه روابط تنگاتنگی داشت، اما حکومت تونس در فرانسه عرصه‌ای را برای جاسوسی، کنترل و بهره‌برداری از منافع ایجاد کرده بود. مرکز «بوزاریس» (ساختمانی سه طبقه که در ناحیه ۲۰ پاریس قرار دارد) مقر حزب حاکم رژیم سابق تونس بود. پس از اشغال این ساختمان توسط مهاجران «لامبیدوزا» تصاویر، اسناد و گزارش‌هایی از فعالیت‌های حزب و پیام‌های تبریک آن با امضای بن علی کشف شد.
بوزاریس در واقع مرکزی فرهنگی و مقری برای تجمع تونسی‌های حاضر در فرانسه بود که هدفش خدمت به منافع تونسی‌های مقیم فرانسه بیان شده بود. اما نقش این مرکز به آموزش زبان عربی و ارائه درس‌های کامپیوتری خلاصه نمی‌شد، بلکه به گفته منابع آگاه اقدام به جاسوسی برای حکومت تونس می‌کرد.
این منابع می‌گویند که فردی به نام «محمد بنور» در دوره زمامدارای «حبیب بورقیبه»، رئیس جمهوری اسبق تونس به عنوان رئیس پلیس سیاسی این کشور فعالیت می‌کرد و با به قدرت رسیدن بن علی، تونس را به مقصد فرانسه ترک کرد.
او معتقد است که فرانسه در واقع امتداد دولت تونس است و بن علی به توسعه دستگاه‌های اطلاعاتی فرانسه کمک کرد تا از نظر نظارت بر تونسی‌های مقیم فرانسه با قدرت بیشتری عمل کند.
دیپلمات‌های تونسی حاضر در فرانسه به گروه‌های جاسوسی تبدیل شده بودند و افراد پلیس تونس که عازم فرانسه می‌شدند، اعتبارنامه دیپلماتیک دریافت می‌کردند. بدین ترتیب ده‌ها نفر در سفارت تونس برای اهداف جاسوسی و نظارت و جمع‌آوری اطلاعات به کار گرفته شدند.
نکته مصیبت بار این بود که مبارزان ساده تبدیل به جاسوسی‌هایی شدند که گزارش‌هایی را درباره جنبش‌ها و برخی از افراد آشنا می‌نوشتند. حتی برخی از شعرا نیز برای انجام این مأموریت آماده شدند. اکثر گزارش‌های آنها نادرست بود و بسیاری از جاسوسان برای رضایت بن علی و اطرافیانش تلاش می‌کردند.
علی رغم تعقیب مخالفان و شنود مکالمات آنها و تهدیدشان از طریق تلفن مقامات فرانسوی برای متوقف کردن چنین اقداماتی هیچ اقدامی انجام نمی‌کردند. برخی از مخالفان همچون علی سعید، احمد المناعی، منذر سفر از طرف مزدوران نظام مورد حملات قرار گرفتند. اما مقامات فرانسوی اقدامی برای تأمین امنیت این مخالفان انجام ندادند.
استعمار مشترک
فرانسه فقط در بعد جاسوسی از مخالفان و سرکوب آنها امتداد نظام بن علی تلقی نمی‌شد، بلکه در زمینه گسترش نفوذ در شبکه مافیایی که عماد طرابلسی و برادرش معز در آن دست داشتند، هم نقش داشت، همان کسانی که در سرقت قایق تفریحی «برینو روژیه» از نزدیکان ژاک شیراک و نیکولاسارکوزی نیز دست داشتند.
مافیای بن علی و شرکای او
برای سال‌ها شرکت‌های فرانسوی از نیروی کار ارزان تونسی استفاده می‌کردند تا از پرداخت مالیات هم معاف باشند و بن علی نیز برای خدمت به این شرکت‌های فرانسوی قانونی برای اشتغال بر این اساس وضع کرد.
فرانسه از زمان استقلال تونس جایگاه خود به عنوان اولین شریک تجاری تونس را حفظ کرد. ۱۲۰۰ شرکت فرانسوی حدود ۱۰۰ هزار نیرو را جذب کردند که در میان آنها افراد دارای تحصیلات عالیه نیز ملاحظه می‌شدند که در مراکز و ادارات تلفن همراه فعالیت می‌کردند.
جهت تسهیل در فعالیت برخی از شرکت‌ها، آنها با نزدیکان خاندان بن علی هم پیمان شدند و این موجب بروز درگیری شدید میان خاندان طرابلسی و المبروک در خصوص تقسیم ثروت‌های مربوط به شرکت‌های روی داد. با این حال شرکت‌های فرانسوی برای کسب سود هرچه بیشتر به دامان مافیای بن علی و شرکایش پناه می‌بردند. بدین ترتیب شرکت‌های بزرگ فرانسوی همچون مجموعه أکور، ایرباس، آلستوم، اورونگ و کازینو با شرکت‌های تونسی تحت نظر خاندان بن علی همراه شدند. در این میان نیکولا سارکوزی همیشه نقش میانجی را بازی می کرد و قرادادهای بزرگ در کاخ الیزه بررسی می شد.
این مسأله طی سفر رسمی سارکوزی به تونس در سال ۲۰۰۸ جهت امضای قراردادهای سنگین شرکت‌های ایرباس و آلستوم مورد تأکید قرار گرفته است. این توافقنامه شامل ارائه ۱۶ هواپیما توسط شرکت ایرباس به ناوگان هواپیمایی تونس به ارزش ۲ میلیارد یورو بود که دستاورد مهمی برای شرکت هواپیمایی ایرباس به شمار می‌آمد، اما این شرکت از طریق یکی از نزدیکان بن علی موفق به انعقاد این قرارداد شده بود و به این منظور طرف واسطه مبلغ ۷۰ میلیون یورو را به عنوان حق الزحمه جوش دادن معامله دریافت کرده بود.
پس از آن این واسطه با حضور «فرانسوا فیون»، نخست وزیر وقت فرانسه یادداشت سری را امضا می‌کند که به شرکت آلستوم امکان فروش ۱۶ قطار به ارزش ۶۵ میلیون یورو را می‌دهد.
فرار لیلی طرابلسی با یک و نیم تن طلا
پس از سرنگونی دیکتاتوری بن علی روزنامه فرانسوی «لوموند» در گزارشی افشا کرد که لیلی طرابلسی با یک تن و نیم طلا به ارزش ۴۵ میلیون یورو از تونس فرار کرده است.
لوموند با استناد به منابع اطلاعاتی فرانسه اعلام کرد که همسر بن علی از بانک تونس تقاضای دریافت ۱٫۵ تن طلا کرد، اما مدیر بانک در ابتدا با تقاضای او مخالفت کرد، تا اینکه بن علی شخصا با او تماس گرفته و مدیر این بانک مجبور به تن دادن به این درخواست شده است.
لوموند تأکید می کند: برحسب اعلام دستگاه‌های اطلاعاتی فرانسه لیلی طرابلسی قبل از آنکه به همسر فراری‌اش در جده عربستان ملحق شود، به طور مستقیم به دبی سفر کرده است.
این روزنامه می‌افزاید: بن علی پیش‌بینی نمی‌کرد که رژیمش به این سرعت سرنگون شود، زیرا او قبل از فرار از تونس برای مردم این کشور سخنرانی کرده بود که به زودی به کشور باز می‌گردد.
نگاهی به فساد حاکم در میان نزدیکان رئیس جمهوری فراری در تونس
– منصف بن علی
سرجوخه سابق ارتش تونس و برادر بزرگ‌تر دیکتاتوری سابق تونس قبل از آنکه در آوریل سال ۱۹۹۶ در شرایطی مبهم فوت کند، بزرگ خانواده بن علی به شمار می‌آمد.
درباره منصف بن علی گفته شده است که او مجوزهایی را که از سوی وزارت کشور با دشواری صادر می‌شد، مانند مجوز مغازه‌ها، کافی نت‌ها، رستوران‌ها، و سالن‌های بازی را با دریافت ۱۰ هزار دلار صادر می‌کرد.
دوستان او از جمله تجار مواد مخدر با گذرنامه‌های تونسی و با اسامی مستعار وارد تونس می‌شدند و در این کشور اقامت می‌کردند. او دارای کاخی با شکوه در منطقه «مرناق» بود و با یک خودروی گرانقیمت جابه جا می‌شد.
غیر از آن گفته شده است که خاندان بن علی دو هتل به ارزش ۴۵ میلیون دلار داشت که یکی از آنها از آن «حوریه»، خواهر بن علی بود که او نیز فوت کرده است و برحسب اعلام منابع آگاه خواهر زاده‌های بن علی در بخش واردات و تجارت مواد مخدر و الکل فعالیت می‌کردند.
پس از سقوط بن علی کشور سوئیس اعلام کرد که اموال غیرقانونی خانواده بن علی را توقیف کرده و علاوه بر آن شکایتی علیه بن علی در فرانسه به اتهام اختلاس و پول‌شویی ارائه کرده است.
خانواده طرابلسی توانسته بودند، بر تمامی بخش‌ها از جمله اینترنت، هتل‌ها، املاک، حمل و نقل، واردات و صادرات، ارتباطات، اطلاع رسانی و تعرفه‌های گمرکی تسلط پیدا کنند و بر اساس نوشته کتاب «حاکمه قرطاج» (حاکم کاخ قرطاج) لیلی طرابلسی از پست همسر و همچنین دستگاه پلیس برای ایجاد رعب و وحشت در میان رقبای خانواده‌اش سو استفاده می‌کرد.
– بلحسن طرابلسی
برادر لیلی طرابلسی در سال ۲۰۰۱ شرکت هواپیمایی «قرطاج ایرلانیز» را از آن خود کرد. از آن زمان مشخص شد که خانواده طرابلسی تمایلی به تقسیم ثروت‌ها با دیگران ندارد و هیچ بخش یا توافقنامه‌ای با طرف‌های خارجی و زمین‌های استراتژیکی از طمع‌ورزی افراد این خانواده به دور نیست.
– عماد طرابلسی
پس از بلحسن دومین برادر لیلی طرابلسی به نام منصف ظاهر می‌شود که دارای ۲ پسر به نام‌های «معز» و «عماد» است. او پس از مسأله سرقت قایق تفریحی در جنوب فرانسه با دستگاه قضایی فرانسه مشکلات زیادی پیدا کرد.
عماد طرابلسی به قدرت گسترده‌اش در تونس شناخته می‌شد، او شخصی بود که صرفا با مکالمه تلفنی قانون را در پایتخت تونس اجرا می‌کرد. او این توانایی را داشت که دشمنانش را نابود و یا تاجران مواد مخدر را آزاد کند، بدون آنکه کسی جرأت مخالفت با او را داشته باشد.
در برخی از خبرها آمده است که عماد طرابلسی به دلیل ضربه مالی که یکی از معاونانش به وی زده بود فوت کرد، اما گزارش تصریح می‌کند که این نقل قول برحسب اخباری است که در تونس و برخی از رسانه‌ها منتشر شده و واقعیت امر مصرف بیش از حد مواد مخدر توسط او بوده است.
خانواده طرابلسی را باید عامل محرومیت بسیاری از خانواده‌های تونس همچون خانواده «شمان» از املاک و اموالشان دانست. به طوریکه پیمانکاری به نام «فواد الشمان» پس از فشارهای وارده توسط خانواده طرابلسی مجبور به سفر به آمریکا شد تا بر بخش‌هایی که او در آنها فعالیت داشت، خصوصا بخش پوشاک سیطره یابند.
برحسب اعلام روزنامه لوفیگاروی فرانسه ثروت خانواده طرابلسی میلیون‌ها یورو برآورد و گفته می‌شود که آنها دارای چندین ملک در مالت، دبی و آرژانتین بودند و همچنین دارای حساب‌های بانکی، ویلاها و ساختمان‌هایی در مناطق مرفه‌نشین پاریس و مناطق ییلاقی و در شهرهای مختلف فرانسه بوده‌اند.
– خانواده الماطری
این خانواده خانواده «صخرالماطری»، داماد بن علی و همسر دخترش «نسرین» است که در گسترش امپراتوری خود بر پروژه‌های موجود در بخش خودروسازی، املاک، گردشگری، اموال، اطلاع رسانی و زراعت و کشاورزی تکیه داشتند.
اسناد منتشر شده توسط سایت ویکی‌لیکس خانواده‌های ماطری و طرابلسی را به مافیا تشبیه و اعلام کرده است که آنها در بسیاری از مسائل مربوط به فساد و انتقال اموال دست داشته‌اند.
صخر الماطری شرکت توزیع خودرو به نام «النقل» را با قیمت ناچیزی خریداری کرد، به طوری که حتی گفته شد، این شرکت به او هدیه داده شده است. با استناد به نظرات کارشناسان ارزش واقعی شرکت «النقل» بیش از ۳۰۰ درصد از قیمت اعلام شده در قراردادی بود که با صخرالماطری امضاء شده بود.
پس از سقوط بن علی، صخرالماطری به فرانسه رفت و با همسرش نسرین و فرزندانش قبل از آنکه به سمت کشور خارجی دیگری حرکت کند، ملاقات کرد. علت ترک فرانسه توسط این خانواده اظهار عدم رضایت در باقی ماندن آنها در خاک فرانسه از سوی «فرانسو باروان»، سخنگوی وقت دولت این کشور بیان شده بود.
– خانواده شیبوب
برحسب اعلام بسیاری از منابع، خانواده شیبوب از جمله خانواده‌هایی بودند که اموال تونس را غارت کردند. این خانواده «سلیم شیبوب» همسر «دور صاف»، دختر بزرگ بن علی بود.
ازدواج سلیم شیبوب با دختر بن علی باعث شد که او از پارتی‌بازی‌های جاری در کشور استفاده کند و مالک زمین‌هایی در تونس شود و بازار دارو در این کشور را در اختیار بگیرد، بازاری که بعدها طی رقابت به وجود آمده میان خانواده او و خانواده طرابلسی از او گرفته شد.
در سال ۲۰۰۱ سلیم شیبوب توانست بازاری شاخص را با علامت یکی از فروشگاه‌های بزرگ تجاری در نزدیکی «سکره» در حومه شمالی تونس تأسیس کند که زمینش با قیمتی کاملا ناچیز به وی فروخته شد.
سلیم شیبوب زندگیش را به عنوان بازیکن والیبال شروع کرد و ریاست باشگاه “الترجی” تونس را در سال ۱۹۸۹ بر عهده داشت، اما شکست این باشگاه در مرحله نهایی جام تونس در برابر باشگاه الصفاقصی تونس در سال ۲۰۰۴ او را مجبور به کناره‌گیری از آن کرد.
شیبوب و همسرش دورصاف در شهر کن فرانسه یک هتل اختصاصی دارند. یکی دیگر از سوء استفاده‌های شیبوب به عنوان داماد بن علی دریافت مجوز برای تأسیس شرکت هواپیمایی «نوفیلیر» بود که بعدهاً با شرکت «کارتاژ ایرلانز» وابسته به بلحسن الطرابلسی برادر بزرگ لیلی طرابلسی ادغام شد.
در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۰ سلیم شیبوب شرکت املاک و مستغلات «ریل لیک إستیک» را با سرمایه‌ای معادل ۱۵۰ هزار دینار تونس تأسیس کرد که این رقم کمترین رقم برای ایجاد شرکت املاک و مستغلات در تونس بود.
برحسب گزارش‌ها اموال سرقت شده توسط خانواده شیبوب و شرکایش از جمله بن علی صدها میلیون دلار برآورد شده است که در بانک‌های اروپایی و برخی از کشورهای آمریکای لاتین سپرده شده است.
– خانواده مبروک
خانواده مروان مبروک همان خانواده همسر «سیرین»، دختر کوچک بن علی از همسر اول او هستند. سیرین در سال ۱۹۹۶ با مروان مبروک ازدواج کرد و او به عنوان مسئول نظارت بر محتوای غیرمجاز اینترنت انتخاب شد. سیرین به مأموریت نظارت بر اینترنت عنوان «بلانت» نهاد و پس از آنکه بن علی تمامی نهادهای عمومی، دانشگاهی، مدرس ابتدایی و راهنمایی را مجبور به اشتراک اینترنتی کرد، سود سرشاری نصیب این خانواده شد. گفته می‌شود که به سیرین و همسرش مروان مبروک ویلایی در بهترین مناطق به نام «بیلفیدر» داده شده بود.
– خانواده زروق
خانواده زروق، خانواده «سلیم رزوق»، داماد بن علی و همسر دخترش «غزوه» از زن اولش است که در اصل کارمند اطلاعات در وزارت کشور بود. همانند خانواده شیبوب، خانواده زروق نیز به سرعت مالک املاک دولتی شدند. این خانواده به خصوص در زمان خصوصی سازی برخی شرکت‌ها همچون شرکت ملی پرورش مرغ بهره‌زیادی بردند، زیرا این شرکت با قیمت ارزان به زروق فروخته شد، اما او با قیمت بسیار بالایی آن را به فروش رساند.
یکی دیگر از شرکت‌هایی که فقط طی چند ماه، سود زیادی برای این خانواده داشت خرید شرکت «سرامیک تونس» به ارزش ۱۷ میلیون دلار بود که به عنوان یک شرکت عمومی برای واگذاری به بخش خصوصی عرضه شد. تمام مشتری‌هایی قدرتمندی که پیشنهاد خرید این شرکت را ارائه دادند، از طریق تهدید فراری داده شدند تا خانواده زروق در آوریل سال ۱۹۹۶ اقدام به خرید این شرکت کرد، اما در سپتامبر همان سال این شرکت به قیمت ۲۴ میلیون دلار فروخته شد که به این ترتیب این خانواده ۷ میلیون دلار سود از اموال عمومی کسب کرد.
در سال ۲۰۱۰ سلیم زروق آژانس تبلیغاتی «هافاس» و بانک سرمایه‌گذاری «میدیا بانک» را راه اندازی کرد و او به همراه همسرش غزوه شرکت مربوط به صنعت پلاستیک را با یک مجموعه فرانسوی با سرمایه‌ای معادل ۱٫۵ میلیون دینار تونس تأسیس کردند. این گزارش می‌افزاید: خانواده‌های عمال لطیف، حبیب عمار و محمد الجری نیز به لیست خانواده‌های بهره‌مند در تونس اضافه می‌شوند.
اموال توقیف شده
در همین راستا وزارت امور خارجه سوئیس اعلام کرد که سوئیس رقمی در حدود ۱٫۰۷ میلیارد دلار از اموال غارت شده مربوط به حکام مستبد در ۴ کشور قرار گرفته در کانون انقلاب های عربی یعنی مصر، لیبی، سوریه و تونس را توقیف کرده است.
رئیس اداره قانون بین المللی وزارت امور خارجه سوئیس اعلام کرد که مقامات سوئیسی با مقامات قضایی در تونس و مصر جهت تسریع در بازگرداندن اموال همکاری می‌کنند، این انتظار می‌رود که این امر چند سال به طور خواهد انجامید.
وی گفت: بخش زیادی از این مبلغ که تقریبا بالغ بر ۷۰۰ میلیون فرانک است، به حسنی مبارک و اطرافیانش مربوط است و مبلغ ۶۰ میلیون فرانک نیز از آن زین العابدین بن علی است که آن نیز توقیف شده است.
رئیس اداره قانون بین المللی وزارت امور خارجه سوئیس تأکید کرد که حساب‌های ۸۰ نفر از افراد وابسته به این دو کشور در حال حاضر در سوئیس بسته شده است و این اقدام فقط محدود به بن علی و مبارک نیست، بلکه شامل نزدیکانشان نیز می‌شود.
به گفته این مقام سوئیسی مسئولان سوئیسی بیش از ۱۴۰ حساب مرتبط با مبارک، بن علی و نزدیکانش را یافته‌اند.
