“کریستوفر کینگ ” در پایگاه خبری “ریدرس ” در مقاله‌ای با عنوان “سیاستمداران انگلیسی جرات‌دار می‌شوند ” به بررسی این مسئله پرداخت که آیا برملا شدن قدرت “رابرت مردوخ ” در انگلیس زنگ خطری برای سیاستمداران انگلیسی که سال‌ها از جانب آمریکا و اسرائیل توسط وی مورد هدف قرار می‌گرفتند.
سیاستمداران انگلیسی اکنون مخالف “رابرت مردوخ ” غول رسانه‌ای شده‌اند، سیاستمدارانی که سال‌های متمادی کفش‌های مردوخ را لیس می‌زدند.
وقایع اخیر پس از آن شدت گرفت که هفته گذشته روزنامه گاردین فاش کرد هفته نامه “نیوز آو د ورلد ” مردوخ تلفن‌های قربانیان حوادث تروریستی، خانواده‌های نظامیان کشته شده در افغانستان و عراق، هنرمندان، سیاستمداران و حتی خانواده سلطنتی را شنود کرده است.
نشریه مردوخ به پلیس مقادیر هنگفتی پول برای دریافت اطلاعات پرداخته کرده و این سوالات را مطرح نموده که چرا تحقیقات چند سال قبل پلیس درباره شنودهای غیرقانونی نتیجه‌ای به دنبال نداشت.
این پایگاه خبری در ادامه نوشت: مردوخ احتمالا کارش در انگلیس زیاد سخت نمی‌شود. اگر صرفا موضوع شنود غیرقانونی و رشوه روزنامه‌نگاران او باشد می‌تواند ادعای بیگناهی کند و در نهایت تلویزیون بی اسکای بی که بسیار خواهان آن است به دست می‌آورد. اما اکنون به نظر می‌رسد به دلیل مشکلات زیربنایی این امر غیرممکن باشد.
در دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ میلادی مردوخ به طور کلی حامی حزب محافظه کار به رهبری “مارگارت تاچر ” و “جام میجر ” نخست وزیران وقت انگلیس بود. وی پس از آن حمایت کامل خود را بر “تونی بلر ” و حزب کارگر متمرکز کرد. بی شک، مردوخ بلر را به عنوان یک آدم “رشوه خوار و بی مرام ” طبقه بندی می‌کرد همانگونه که هر روز چنین افرادی را مشاهده می‌کند.
پایگاه خبری ریدرس افزود: آمریکایی‌ها به یک پیشرو برای فروش جنگ عراق خود در اروپا نیاز داشتند و اسرائیل به یک مدافع نیاز داشت. بلر فردی ایده آل بود و دفتر نخست وزیری انگلیس برای مکان مشهوری به منظور اقامت بود.
با این همه در انتخابات پارلمانی سال گذشته انگلیس نیز مردوخ حمایت سیاسی خود را تغییر داد و از حزب محافظه کار و “دیوید کامرون ” پشتیبانی کرد.
در انگلیس، خاطره‌های سیاسی صرفا چند دهه به قبل باز نمی‌گردد بلکه قرن‌ها به عقب بر می‌گردد. به نظر می‌رسد این امر مورد مورد توجه مردوخ بزرگ شده استرالیا با وجود آنکه دودمانی یهودی دارد، نبوده است.
این پایگاه خبری با اشاره به رسوایی شنودغیرقانونی نشریه مردوخ و جنجالی شدن آن در انگلیس در ادامه تاکید می‌کند: به نظر می‌رسد نهاد سیاسی انگلیس ناخودآگاه منتظر کشیدن ماشه روی مردوخ بود و اکنون که این اتفاق افتاده نمی‌تواند به وی اجازه دهد که به مداخله در امور سیاسی انگلیس ادامه دهد. مردوخ تصور می‌کرد که سیاست انگلیس را درک کرده اما او تنها تونی بلر رشوه خوار را درک کرده بود. قطعا مردوخ با نیمه مادی بلر که متملق آمریکایی‌ها بود برخورد کرده بود. فقط مردوخ بود که دسترسی و اعتبار انجام چنین کاری را داشت در عین حال که کاخ سفید را کاملا توجیه نگه می‌داشت. “لرد لوی ” [رئیس اسبق مجلس اعیان انگلیس] تاجر سیاسی بلر برای اسرائیلی‌ها بود؛ مردوخ نیز احتمالا تاجر شخصی بلر برای آمریکایی‌ها بود.
نویسنده این مقاله در ادامه به خشم سیاستمداران انگلیسی در قبال رسوایی نشریه مردوخ پرداخته و می‌نویسد: این خشم سیاستمداران ما چه معنی دارد؟ آیا آنها در حال به دست آوردن اعتماد و استقلال خود همانطور که رسانه‌ها می‌گویند، هستند؟ اگر این چنین است، چه باید کرد؟ برای رسیدن به اینکه احتمالا مردوخ کانال بزرگ نابودی آمریکایی-اسرائیلی انگلیس بوده است چه کاری باید کرد؟ برای داشتن جرات اینکه دولت ما کشتارهای عراق، افغانستان و لیبی را که مردوخ و آمریکایی ما را در آن شریک کردند، تقبیح کند چه باید کرد؟
پایگاه ریدرس افزود: ماشین تبلیغات مردوخ نابود شده است و نخست وزیر انگلیس باید متوجه سیاست‌ای مردوخ و نیوز کورپوریشن آن باشد. این سیاست‌ها مستقیما به انگلیس تزریق می‌شود هم از طریق روزنامه‌های مردوخ و هم از طریق سیاست‌های خارجی تونی بلر، گوردون براون و دیوید کامرون.
در اصل، رابرت مردوخ عامل سیاست خارجی آمریکایی-اسرائیلی است و در مرکز دولت انگلیس قرار دارد. ما نتیجه این سیاست را در مداخله ۱۰ سال گذشته انگلیس در سه کشور افغانستان، عراق و لیبی مشاهده کرده‌ایم که به قیمت جان سربازان ما، کشته شدن انسان‌های بیگناه و هدر رفتن میلیون‌ها دلار تمام شده است.
