شبکه پرس تی‌وی در این رابطه و همچنین آغاز یک دوره جدید که بر اساس آن دولت‌های عرب و مسلمان باید افکار عمومی را در مورد مسائل عمده جدی بگیرند، مصاحبه‌ای را با هشام جابر مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه در بیروت ترتیب داده است که متن آن در زیر می‌آید:
پرس تی وی: روز ملی و جهانی قدس چگونه روی جنبش مردم فلسطین تاثیر گذاشته است؟ به نظر شما فلسفه و چرایی اعلام روز جهانی قدس توسط امام خمینی (ره) بیش از ۳۰ سال پیش چه بوده است؟ دستاوردهای آن چه بوده است؟
هشام جابر: هیچ کس نمی‌تواند دستاوردهای چند دهه اخیر را در این رابطه رد کند و جمهوری اسلامی ایران و امام خمینی از روز اول خواستار برقراری عدالت مخصوصا در فلسطین شدند و با توجه به جایگاه ایران در جهان اسلام این امر معنای زیادی دارد.
بعضی از کشورهای عرب بعد از پیمان کمپ دیوید مسئله فلسطین و حقوق مردم این کشور را فراموش کردند. از سوی دیگر امری مثبت داریم و آن کشورهای مسلمانی است که به رهبری ایران مبارزات عظیمی را از طریق رسانه‌های جمعی در راستای حقوق مردم فلسطین انجام داده‌اند و این مهم به طور ویژه بعد از تولد جمهوری اسلامی ایران کاملا مشهود بوده است.
همان طور که بعضی از کشورهای عرب حقوق مردم فلسطین را فراموش کردند، بسیاری از کشورهای دیگر نیز مخصوصا متحدان امریکا وظیفه خود را در قبال مردم فلسطین از یاد بردند. بین کشورهای عرب، شما تنها سوریه و در بعضی موارد لبنان و اکنون مصر را می‌بینید. بعد از انقلاب امسال ما شاهد یک جنبش جدید در مصر در راستای حمایت از حقوق مردم فلسطین و مسئله بیت المقدس هستیم و این که چگونه روز جهانی قدس امسال با سال‌های گذشته متفاوت بود.
پرس تی وی: آیا شما موافقید که منطقه شاهد یک دوره جدید در رابطه با روابط رژیم‌های عرب با رژیم اسرائیل به دلیل بروز احساسات ضد اسرائیلی در این کشورها است؟
هشام جابر: بله البته. این آغاز یک دوره جدید است که از مصر آغاز شده است. و آن چه دیروز اتفاق افتاد امری مهم بود. یک شهروند عادی مصر به بالای سفارت (رژیم) اسرائیل رفت و با کندن پرچم این رژیم پرچم مصر را جایگزین آن کرد و این حرکت با حمایت مقامات شهر قاهره روبرو شد و به این فرد جایزه و شغلی داده شد و آپارتمانی نیز به وی دادند. اگر این رویداد سال گذشته رخ می‌داد، این مرد اکنون در زندان بود.
باید گفت که سادات رئیس جمهور سابق مصر پیمان کمپ دیوید را امضا کرد و مبارک برای ۳۰ سال با اسرائیل روابط دوستانه داشت و مورد حمایت آن رژیم بود. او (مبارک) به اسرائیل بسیار نزدیک بود و اسرائیل با دولت و رژیم مصر پیمان صلح امضا کرد اما این پیمان هیچ صلحی برای مردم مصر به ارمغان نیاورد.
هر بار که من به مصر می‌روم، می‌بینم که مردم این کشور مخصوصا نسل جدید یک احساس نوستالژیک (احساس درونی تلخ و شیرین) نسبت به زمان قدیم، یعنی زمانی که مصر رهبر جنبش ملی در بین کشورهای عرب و همچنین اولین کشور (عربی) بود که حامی اسرائیل بود، دارند. اکنون آغاز یک دوره جدید است.
ما نمی‌توانیم از اکنون بگوییم که در مصر به آن چه می‌خواهیم رسیده‌ایم اما من فکر می‌کنم مصر در مسیر صحیح حرکت می‌کند و قدم به قدم جایگاه عادی خود را در خط مقدم حمایت از عدالت و حقوق مردم فلسطین پیدا می‌کند و روابط دوستانه‌ای با حامیان دیگر مردم فلسطین مانند جمهوری اسلامی ایران ایجاد می‌کند.
درباره کشورهای دیگر مثل تونس، یمن و لیبی؛ شورای جدید در لیبی نمی‌تواند در مقابل اراده و خواست مردم قرار بگیرد و اگر ما به سوریه نگاه کنیم، می‌بینیم آنها به این دلیل که حاضر نیستند از موضع خود علیه اسرائیل و حمایت از مردم فلسطین دست بردارند، تحت فشار هستند.
پرس تی‌وی: شصت سال از امضای پیمان کمپ دیوید که باعث فراموش شدن مسئله فلسطین در بعضی از کشورها شده است، می‌گذرد. اگر بخواهیم در مورد راه حل‌های این مسئله حتی در صورت عضویت فلسطین در سازمان ملل صحبت کنیم، مردم خواهند پرسید که آیا این مسائل به جنبش فلسطینی کمک می‌کند.
اکنون هیچ مذاکره‌ای در رابطه با راه‌حل دو کشوری در جریان نیست. شهرک‌سازی‌های غیرقانونی ادامه دارد و هیچ امتیازی از طرف اسرائیلی در مورد مسئله قدس یا بازگشت پناهندگان داده نشده است.
به نظر شما چه آینده‌ای در انتظار مردم فلسطین است؟ آنها در تمام این سال‌ها به چه چیزی دست یافته‌اند و آیا قادر خواهند بود به آنچه که می‌خواهند دست پیدا کنند؟
هشام جابر: ما باید بدانیم که همبستگی در فلسطین یک باید و امری ضروری است. فلسطینی‌ها قبل از حضور در مجمع عمومی سازمان ملل باید با هم همبستگی و اتحاد پیدا کنند. البته ما خوشبین هستیم و انتظار داریم بیش از ۱۳۰ کشور به طرح عضویت فلسطین در سازمان ملل متحد رای مثبت دهند.
اگر مردم فلسطین، حماس و تشکیلات خودگردان متحد شوند و با یک صدا، یک نماینده، یک سیاست و یک سخنرانی سیاسی در سازمان ملل حضور یابند، این امر کمک عمده‌ای به آنها می‌کند.
امریکا از مسئله تلاش فلسطین برای عضویت در سازمان ملل خوشنود نیست و احتمالا تمام تلاش خود را برای مختل کردن وضعیت انجام می‌دهد اما اگر بیش از ۱۰۰ کشور جهان به عضویت فلسطین رای دهند، دیگر جایگاه امریکا کجاست؟ دراین صورت (جایگاه امریکا) خیلی ضعیف خواهد بود.
ما باید قدم به قدم به آینده نگاه کنیم و به دنبال حمایت از حقوق مردم فلسطین در رسانه‌های جمعی باشیم. کشورهای عرب و اتحادیه عرب باید با سیاست‌های جدید و با احترام به انقلاب‌های عرب حرکت کنند.
