دیدن عکس های میروسلاو بلاژویچ در ۸۶ سالگی؛ آن هم در شرایطی که او همچنان خودش را سرپا نگه داشت و هنوز با فوتبال زندگی می کند. عجیب است؛ چیرو انگار هیچ تغییر در قیاس با سال هایی که او را در ایران می یدیم نکرده. همان پیرمرد بانمک و زودجوش که اگر از حرفی خوشش نمی آمد همان لحظه واکنش نشان می داد. اهل دعوا بود اما زود هم با همه گرم می گرفت، یک چهره عجیب و تکرارنشدنی؛ لااقل در فوتبال ایران…
بلاژویچ دست از فوتبال نمی کشد؛ حتی این بار در قامت یکی از شبکه های تلویزیونی کرواسی به عنوان کارشناس رقابت های یورو ۲۰۲۰.
سرمربی تیم ملی ایران در اواخر دهه ۷۰؛ روزهای عجیبی که برای صعود به جام جهانی ۲۰۰۲ تلاش می کردیم و سرانجام به آنچه استحقاقش را داشتیم دست نیافتیم؛ یک حذف دراماتیک از مقدماتی جام جهانی مقابل ایرلند در پلی آف.
بلاژویچ اما در مصاحبه ای که سال ها بعد انجام داد به نکته ای بسیار تلخ اشاره کرد؛ «من همه اتفاقات آن روزها را به دقت نوشتهام و آن کتاب را تقدیم مرد بزرگی خواهم کرد که در تمام لحظات کنار من بود، مرحوم رنجبر که خیلی دوست داشت مثل من به جام جهانی برویم اما ما نهایتا با چشمان پر از اشک مجبور به خداحافظی از مسابقات جام جهانی شدیم. به هر حال تا مرگ من صبر کنید و بعد این کتاب را بخوانید.»