آهار نام یکی از بزرگترین روستاهای منطقه رودبار قصران از توابع شمیرانات تهران است که طبیعتی فوق العاده و هوایی پاک و مطبوع دارد و بهترین مکان برای فرار از خستگی‌های روزمره و دغدغه های شهرنشینی به شمار می‌رود. اهالی این روستا اغلب کشاورز و باغدار هستند. و وجود باغ‌های وسیع و پربار سیب و آلبالو و… جلوه‌ای خاص به آن بخشیده است.
آهار حیات خود و زیبایی‌هایش را مدیون رودخانه‌هایی است که در دو طرف آن جریان دارند. یکی از این رودخانه‌ها “شکرآب” است که از دامنه‌های کوه صندوق چال سرچشمه می‌گیرد. این رودخانه ۱۵ کیلومتر طول دارد و در مسیر خود از دره‌های کوه تاربیشه عبور و روستاهای مسیر را سیراب می‌کند. دیگری “پیش کنک” نام دارد که از ارتفاعات گاجره یا سی چال آغاز می‌شود. هر دوی این رودخانه‌ها در زیر آبادی به هم می‌رسند و به رودخانه جاجرود می‌پیوندند.
روستای شکرآب و مسیرهای غربی آن در گذشته محل سیاحت و شکار پادشاهان قاجار بوده که در فصول مختلف سال برای خوشگذرانی به شکرآب می‌آمدند. می‌توانید با پای پیاده از آهار به سمت شکرآب حرکت کنید و با عبور از کوچه باغ های تماشایی لذت گشت و گذارتان را دو چندان کنید. در سراسر مسیر، باغ‌های گیلاس و آلبالو را می‌بینید از کنار رودخانه می‌گذرید و حال و هوایی متفاوت را تجربه می‌کنید. آهار به شکرآب یکی از مسیرهای جذاب و دیدنی برای پیاده روی است و چشم انداز کوه‌های مرتفع اطراف، درختان و راه هموار و خاکی از دلایلی هستند که باعث می‌شوند گردشگران حدود ۲ ساعت پیاده روی را به جان بخرند و از لحظات خود لذت ببرند.
ورزشکاران و کوهنوردان بسیاری را در این مسیر ملاقات خواهید کرد که از آهار به سمت توچال، سی چال، قزقونچال و یا قلعه دختر می‌روند و در قالب گروه‌های دوستانه حرکت می‌کنند. شاید تاب و توان و تجهیزات کوهنوردی را نداشته باشید اما تا روستای شکرآب و کمی آن طرف تر می توانید با آن‌ها همراه شوید و از تجربیات شان استفاده کنید.
مسیر آهار به شکرآب جاده‌ای مال‌رو در کنار رودخانه است که به راحتی می‌توانید از آن عبور کنید. هر جا که به دو راهی رسیدید باید مسیر مستقیم را انتخاب کنید و راه خود را در امتداد رودخانه ادامه دهید. پس از حدود یک تا یک و نیم ساعت پیاده روی، یک پل را می‌بینید و پس از آن به یک دو راهی دیگر برخورد می‌کنید. حالا یک رودخانه و آبشار کوچک را در سمت راست خود می‌بینید و چند کلبه هم در بالا دست به چشم می‌خورد. در اینجا از مسیر رودخانه اصلی جدا شوید و مسیر پاکوب را به سمت بالا و سپس راست ادامه دهید. کمی بالاتر ابتدا چند چشمه را می بینید که آب آن ها از لوله جاری است. پس از گذر از کنار این چشمه‌ها و حدود ۲۰ دقیقه پیاده روی به امامزاده‌ای می‌رسید که نشانه روستای شکرآب است
عکاس :مهسا سربازی
خبرنگار: عظیمه ولی پور الماس
