بازگشت سیف‌الاسلام قذافی به میان طرفداران پدرش موجی از تردید را در بین مردم، انقلابیون و افکار عمومی جهانی نسبت به پیروزی انقلاب لیبی ایجاد کرده است.
روزنامه انگلیسی گاردین در بخش اخبار لحظه به لحظه خود از تحولات لیبی نوشت: این آزادی در حالی اتفاق می‌افتد که یکشنبه شب، دادگاه بین‌المللی کیفری نیز دستگیری سیف‌الاسلام قذافی، فرزند ارشد معمر قذافی، دیکتاتور لیبی را تایید کرده بود.
آزادی سیف‌الاسلام قذافی این سوال را مطرح کرده است که آیا وی واقعا دستگیر شده بوده یا نه و اگر دستگیر شده آزاد شده یا موفق به فرار شده است؟ “وحید بورشان”، از اعضای شورای انتقالی لیبی که مدعی قدرت در این کشور است تصریح کرده که گزارش‌های قطعی از دستگیری سیف‌الاسلام در اختیار داشته اما نمی‌داند که وی چگونه فرار کرده است؟!
گاردین این سوال را مطرح کرده است که آیا آزادسازی سیف الاسلام می‌تواند به معنای وقوع یک معامله پنهان در تحولات لیبی باشد یا خیر؟ به تصریح گاردین این امر نشان‌گر آن است که انقلاب لیبی با پیروزی هنوز فاصله دارد.
مصطفی عبدالجلیل، رئیس شورای انتقالی لیبی نیز تاکید کرد که پیروزی قطعی تنها زمانی به دست می‌آید که شخص قذافی دستگیر شده باشد. وی در حالی این سخنان را بر زبان می‌راند که سیف الاسلام پس از آزادی در کنفرانس مطبوعاتی تاکید کرد که پدرش در طرابلس و زنده است و جای او نیز امن است. وی همچنین مدعی شد که طرابلس همچنان تحت کنترل نیروهای قذافی است.
میدان سبز طرابلس که روز یکشنبه شاهد تظاهرات مردمی بود، به گزارش وال‌استریت ژورنال اکنون کاملا خالی است و هرکس به آن نزدیک شود هدف تک‌تیراندازان قذافی قرار می‌گیرد.
در حالی که ادعا می‌شود انقلاب لیبی به پیروزی رسیده است، امروز جنگنده‌های ناتو بار دیگر مجموعه محل سکونت قذافی در طرابلس را بمب باران کردند و از سوی دیگر نیز، نیروهای وفادار به قذافی سه فروند موشک اسکاد از شهر سرت، زادگاه وی به سوی مواضع مخالفان شلیک کردند.
برخی خبرنگاران رسانه‌های خارجی نیز در هتلی در شهر طرابلس که در منطقه تحت کنترل نیروهای وفادار به قذافی قرار دارد، گیر افتاده و امکان خروج ندارند.
با توجه به آزادی سیف الاسلام قذافی، شلیک موشک‌های اسکاد و زنده بودن قذافی، به نظر می‌رسد که رژیم قذافی همچنان پابرجاست، هرچند که نفس‌های آخر را می‌کشد. با این اوصاف احتمال شکل‌گیری یک معامله نیز بر سر حکومت با این رژیم وجود دارد که می‌تواند باعث بروز خشم و اختلاف در صفوف انقلابیون شود. تحلیلگران بر این باورند که در آینده ممکن است سیر تحولات به سمت و سویی دیگر متمایل شود.
