بلژیک، تیمی که معمولا در ۲۰ دقیقه پایانی بازیهای مهم خود گلزنی کرده و آرژانتین، تیمی که هوادارانش از ماه ها پیش درباره حضورش در فینال با یکدیگر صحبت کرده اند و باورشان نمی شود که مردان سابیا در یک چهارم نهایی زانو بزنند.
بازی آغاز شد و آرژانتین از همان ابتدا تیم برتر میدان بود و بلژیک تنها همین که تیم دست و پا بسته ای به نظر نمی رسید.
در دقیقه ۸ بازی بود که پاس دی ماریا در محوطه جریمه به هیگواین رسید و ضربه سر ضرب این بازیکن در کنج دروازه بلژیک جای گرفت.
در دقیقه ۳۲ این بازی، آنخل دی ماریا به علت آسیب دیدگی و کشیدگی عضله ران مجبور به ترک زمین شد و جای خود را به انزو پرس داد. در دقیقه ۳۹ بازی، ضربه مسی به شکل خطرناکی از بالای دروازه بلژیک به بیرون رفت. بازیکنان و مربیان بلژیک به نحوه قضاوت داور اعتراض داشتند اما در هر حال نیمه اول با همان تک گل ایگواین به پایان رسید.
نیمه دوم نیز، نیمه آرژانتین بود، ضربه سنگین ایگواین در دقیقه ۵۴ بازی به تیر افقی دروازه بلژیک کوبیده شد و کورتوا فقط تماشاگر این صحنه بود.
بلژیک در دقیقه ۶۰ بازی دست به تعویضی قابل پیش بینی زد و مهره کلیدی این تیم یعنی لوکاکو به جای اوریگی وارد میدان شد، در دقیقه ۶۲ بازی نیز سانتر ارسالی از جناح چپ و ضربه سر فلاینی به شکل خطرناکی از بالای دروازه آرژانتین به بیرون رفت.
در دقیقه ۷۰ بازی پالاسیو جای لاوتزی را گرفت و مشخص بود که سابیا خیال حفظ نتیجه ندارد و به خوبی به خطر بلژیک پی برده است.
بلژیک تلاش زیادی کرد تا شاید گل خورده را جبران کند و آرژانتین هم بازی بسته ای نداشت که بتوانیم بلژیک را تیم برتر دقایق پایانی بازی معرفی کنیم، در ۵ دقیقه پایانی بازی کورتوا در مصافی تک به تک توانست ضربه مسی را دفع کند و پاس لوکاکو در دهانه دروازه توسط مدافعان آرژانتین برگشت داده شد، در هر حال دقایق به سود آلبی سلسته پیش رفت و آرژانتین با نتیجه ک بر صفر برابر پدیده اروپا به پیروزی رسید و راهی نیمه نهایی شد.
