پس لرزه ندامت زندانیان در اردوگاه آشفته اصلاح طلبان

اختلاف میان محافل فعال در فتنه سبز بالا گرفته است. دور انداختن ادعای تقلب و ابراز تمایل برای بازگشت به عرصه انتخابات از سوی طیفی از اصلاح طلبان، علت تشدید این بگومگوهاست. پس از شرکت خاتمی در انتخابات، خبرها حاکی از حضور- البته بی سر و صدای- کسانی چون منتجب نیا و موسوی خوئینی ها در مرحله اول انتخابات مجلس بود. روز گذشته نیز کسانی چون مجید انصاری در انتخابات مرحله دوم شرکت کردند.
این رویکرد تدریجی به اعتبار میانداری مهدی خزعلی (افشاگری وی درباره حضور برخی اصلاح طلبان در مرحله اول و دعوت به حضور تک رأی در مرحله دوم) باعث شد تا وبلاگ نامبرده به محل مجادله دو طیف آلوده به فتنه سبز شود. یکی از این افراد (حسین-ح) در تحلیلی که از سوی شبکه بالاترین نیز منتشر شده، علت عقب نشینی و دنده عقب گرفتن اصلاح طلبان را این گونه شرح می دهد: آیا می دانید در داخل زندان اوین برخی از دوستان به فکر این هستند که غائله ختم شود و بیرون از زندان به کار و کاسبی های خود برسند! برخی دیگر منتظرند تا یک بار دیگر بازی سیاست شروع شود و آنها در میدان خود بی خطر یا به طریق مقابله با دیگر حریفان گوی بزنند و سر خود را به بازیهای سیاسی گرم کنند و دوران خود را به غفلت بگذرانند.
وی با حمله به مشاور فراری کروبی (واحدی) که از کنار گود رجز می خواند و دم از مبارزه و تحریم می زند، نوشت: جناب آقای واحدی چه کسی هزینه های بسیار سنگین تری نسبت به امثال آقای خزعلی پرداخت کرده است. من هنوز هم نمی دانم آیا او باید اعتصاب غذا را ادامه می داد و می مرد یا شکستن اعتصابش درست بود که به شکست بسیاری از تئوری های ما منجر شد؟… باور کنید برخی از همین بازداشت شدگان به فکر بیرون آمدن و ایجاد جریانی با تکیه دوباره به همین نظام هستند که در آن جایگاه و منزلت داشته اند. آقای خزعلی هم این موضوع را در بین افرادی (چه در بند و چه بیرون) دیده که می گوید به سیاسیون دل نبندید که برخی از آنها اضافه وزن دارند.
اما اکبر امینی-فردی که ۲۵ بهمن ۸۹ به هوای جنبش! بالای جرثقیلی در شرق تهران گیر افتاد و بازداشت شد- زمزمه های بازگشت به انتخابات را مورد اعتراض قرار داده و در گویانیوز نوشت: آیا برخی از زندانی ها به طور مشروط آزاد شده اند تا تنور انتخابات را گرم کنند؟ در حالی که هیچ جوابی از جنبش نگرفته ایم، آیا بازگشت به انتخابات درست است؟ آیا زندانیان و سران جنبش را فراموش کرده ایم.
خاطرنشان می شود گروهک موسوم به شورای هماهنگی سبز پیش از انتخابات مرحله دوم مجلس، با صدور بیانیه ای خواستار عدم شرکت در انتخابات شد. این بیانیه بلافاصله با اعتراض طیف حامیان عقب نشینی از سیاست تحریم مواجه شد. یکی از این افراد در بالاترین نوشت: بیانیه شورای هماهنگی سبز آلت دست مسکوت شدن است. تحریم بی ثمر، اگر هم خیانت نباشد، از کم هوشی اپوزیسیون است. مواضع آنها منحرف کننده است.
اما در نقطه مقابل یک نویسنده شبکه صهیونیستی بالاترین با اشاره به تمایل اصلاح طلبان به بازگشت به حوزه انتخابات تصریح کرده است: این دعوت، تأیید بلاهت ما در اپوزیسیون و به منزله تأیید رژیم و ولایت فقیه است. لابد بعد از انتخابات هم دعوت می کنند برای اعتراض به تقلب به خیابان بریزیم و کشته بدهیم! دعوت امثال بهنود و خزعلی درست مانند آن است که بگویم صیاد تله ای مهیا نموده اما از یافتن صید عاجز است، ای آهوی تیزپا لطف کن و وارد دام شو!
پایگاه اینترنتی خودنویس نیز با هجو بهنود و خزعلی، به طنز نوشت: بهنود را باید روی سرمان بگذاریم چون او تنها راه نجات ماست. مهدی خزعلی هم تنها راه نجات ماست و من این ویدئوی آخری که او درباره اصلاح طلب ها دهن لقی کرده هر چند خیلی ازش بدم آمد ولی دیدم ماشاالله هزار ماشاالله اعتصاب غذا اساسا ساخته و او که برای نجات ما دو سه ماه تا دم مرگ اعتصاب غذای «تر» و «خشک» کرده بود و در همین حال توسط سربازان گمنام جرسی روزی هشت تا اطلاعیه از انفرادی می داد بیرون ماشاالله چه تپلی شده و فقط من نگرانم که وقتی که دارد ما را نجات می دهد اوضاع یکجوری بشود که او دیگه چیزی ننویسد و ما بدبخت شویم! نتیجه اینکه خاتمی و هاشمی و خزعلی، تنها راه نجات ما هستند اما اول باید خودمان را از دست آنها نجات دهیم!