به گزارش خبرنگار افق؛ کمتر ایرانی وجود دارد که از خدمات شرکت پست جمهوری اسلامی ایران تاکنون استفاده نکرده باشد.
تا چندی پیش اگر اسمی از پست به میان می آمد اکثر ذهن ها به سوی نامه عاشقانه و یا نهایتاً ارسال چک های برگشتی از سوی پست می رفت اما امروزه ساختار پست به کلی دگرگون شده است.
بخصوص با شیوع اپیدمی کرونا از اواخر سال ۱۳۹۸ دیگر سفارشات اکثرا به صورت اینترنتی گسترش یافت و مجال برای اینترنتی فروشان فراهم شد تا با ارایه خدمات ارزان و سهل الوصول کردن خرید برای مردم ، هم بازار خود را گسترش دهند و بازارهای جدیدی ایجاد کنند.
استفاده از پست به عنوان یک روش ارتباطی و خرید آنلاین بسیار افزایش یافته است. با توجه به قرنطینه ها و محدودیت های اجتماعی، مردم برای خرید کالاهای ضروری و حتی غیرضروری، به جای رفتن به فروشگاه ها، از خدمات پست استفاده می کنند.
همچنین، شرکت های بسیاری نیز در حال تغییر روش های تحویل کالا به مشتریان خود هستند و از خدمات پست برای تحویل سفارشات استفاده می کنند. در نتیجه، نقش کرونا در افزایش استفاده از پست بسیار مهم است و باعث شده است که این صنعت رو به رشد باشد.
اما چیزی که اکنون در دوران پسا کرونا با آن مواجه هستیم ضعف در ساختار شرکت پست به عنوان یک شرکت دولتی می باشد که مجموعه ای از مشکلات را گاها برای مردم فراهم می کند.
از تاخیر در ارسال مرسولات تا آسیب دیدگی های فراوان کارتن ها در اثر حمل نادرست بار!
البته حمل نادرست بار و آسب دیدگی کارتن ها صرفاً مختص به شرکت ملی پست نیست و در سایر شرکت های خصوصی لجستیک اعم از تیپاکس و سایر نیز شاهد این بی ترتیبی چه بسا بیشتر نیز شاید باشیم که البته آمار دقیقی از این موضوع در دست نیست
و البته تمامی شرکت های پستی اعم از دولتی و خصوصی همواره بر تحت پوشش قرار دادن مرسولات و بیمه مرسولات تاکید دارند اما در واقع گرفتن خسارات کاری بسیار پیچیده و طولانی است.
البته از مزایای پست دولتی نسبت به خصوصی در قیمت بسیار مناسب این سرویس دولتی است
لذا تدبیر مناسب در مدیریت این شرکت دولتی حلقه مفقوده ای است که نیازمند بازنگری فوری در مدیریت این شرکت دولتی به عنوان تنها شرکت ارائه دهنده خدمات پست دولتی است
