خانم وندی شلیت متولد ۱۹۷۵ در ایالت ویسکانسین آمریکا و فارغ التحصیل رشته فلسفه از دانشکده ویلیامز است که سعی کرده با شواهد دقیق مشکلات ناشی از بی توجهی به عفاف در جامعه آمریکا را بررسی کند و به نقش اساسی عفاف در سلامت فرد و جامعه بپردازد.
شاید او از معدود زنانی باشد که با منطق و استدلال نارضایتی درونی زنان قربانی بی عفتی را بر ملا می کند، او در واقع تک صداهای اعتراض آمیز را از دل فرهنگ آمریکا بیرون کشیده و آنها را با صدایی بلند بیان کرده است. شلیت، پاک دامنی را امری فطری می داند و معتقد است زنان در حال پی بردن به اهمیت این خواسته درونی است.
آنچه در ادامه می خوانید برگرفته از کتاب ” فمنیسم در آمریکا تا سال ۲۰۰۳ ” است که شامل مجموعه ای از نقدهای نویسندگان غربی به جنبش آزادی خواهی و شعار تساوی و برابری زنان است. این مجموعه دربردارنده و چکیده ۱۷ کتاب در زمینه نقد فمنیسم در ایالات متحده است که برای همایش سراسری زنان، مسایل فرهنگی-اجتماعی و جهانی سازی آماده شده بود. یکی از منابع هفده گانه این اثر گرد آمده، کتاب ” بازگشت به عفاف ” (A RETURN TO MODESTY ) نوشته وندی شلیت است که توسط سرکار خانم سمانه مدنی تلخیص و برگردان شده است.
در این مطلب به بررسی برخی از اصطلاحات مربوط به آداب جنسی پست مدرن می پردازیم.
اولین اصطلاح یا اولین مرحله، هوک آپ، یا به دام انداختن است. هوک آپ به تصادفی ترین برخورد اطلاق می شود. دو طرف در این رابطه به راحتی قابل تعویض هستند و این امری کاملا اختیاری و دلبخواهی است. در واقع هوک آپ سطحی ترین و موقتی ترین رابطه است. دو طرف به سرعت از هم جدا می گردند.
در گزارشی که شبکه ان. بی. سی از دانشگاه میشیگان پخش کرد، یکی از دانشجویان پسر سال آخر، دلیل رها کردن دوست دخترها توسط پسران و ارتباط مجدد با آنان را چنین بیان می کند: «قرار ملاقات گذاشتن با دختران وقت زیادی می برد و هزینه زیادی دارد. همچنین به نظر من باید در فرصت کمی که در اختیارمان هست، حداکثر استفاده را ببریم»
گزارشگر شبکه ان.بی.سی در جمع بندی خود می گوید: «قرار ملاقات گذاشتن، در محوطه دانشگاه و بقیه مکان ها به تاریخ پیوسته است.»
به گفته شلیت: «چرا قرار ملاقات بگذاریم وقتی به آسانی می توان هوک آپ کرد و آن را به هم زد و دوباره هوک آپ کرد؟ این واژه بسیار عجیب است . مثل سوخت گیری مجدد هواپیما در حین پرواز است. این واژه نه تنها شهوت انگیز نیست، بلکه تقریبا بی تحریک نیز هست.»
شلیت می گوید: زنان کمتر از مردان به هوک آپ علاقه نشان می دهند. بر اساس تحقیقی که در سال ۱۹۹۳ در مورد دختران دانشجو صورت گرفت مشخص شد ۶۹/۸ درصد کسانی که در این نظرسنجی شرکت داشتند، وادار بودند که رابطه جنسی ناخواسته داشته باشند.
به گفته شلیت حدود ۱۵ سال است که فمینیست ها و محافظه کاران بر سر این که آیا روابط جنسی ناخواسته شامل تجاوز به عنف هم می شود یا نه، درگیر بحث تندی هستند.
مرحله دوم دامپینگ یا دوست دختر خود را رها کردن یا به عبارتی او را بلاتکلیف گذاشتن است. برخی از زنان تلاش می کنند که این مرحله را به تعویق بیندازند، ولی بهتر است که این سرنوشت را بپذیرند، چون این امر یکی از مزایای زندگی در عصر پست مدرن است! زیرا اگر رنج فراوان مرحله بلاتکلیفی را رها نکنیم، هرگز نمی توانیم لذت دیدار مجدد بعد از این مرحله را تجربه نماییم!
مرحله سوم سرزدن بعد از رها کردن است. به گفته خانم وندی شلیت دختران منتظر این سرزدن ها هستند. درحالی که این سرزدن ها سبب تحقیر زن می شود. وی از اینکه جامعه آمریکا همگان را به برقراری چنین روابط دوستانه تصنعی تشویق می کند، ابراز تاسف می نماید.
وندی شلیت در بررسی های خود نتیجه می گیرد: در گذشته، پرسش هایی که در ذهن زنان به هنگام روبرو شدن با مردی که می خواستند با او رابطه برقرار کنند، مطرح می شد این بود که آیا او آدم با اخلاق و خوبی است؟ و آیا معنای مرد بودن را می داند؟ اما حالا دیگر نباید با اخلاق بودن او برای ما مهم باشد «چه کسی می داند اخلاق چیست؟» یا اینکه خوب باشد «چه کسی می داند خوبی چیست؟» مهمتر از همه، دیگر اجازه نداریم بپرسیم آیا می داند مرد بودن یعنی چه؟ این پرسش فوق العاده از مد افتاده و نشان دهنده تبعیض جنسی است!
به اعتقاد محقق زن آمریکایی؛ کسی نمی تواند درباره شرافت مردانگی بپرسد، زیرا شرافت مردانگی در حکم ستم به زنان است. تمام زنان هم نسل من این مسئله را می دانند. ما آن را به همراه الفبای خود آموخته ایم. در عوض زن باید پیش از ارتباط با مرد، از وی درباره میزان سرزدن هایش به او پس از رها کردن وی سوال کند و بداند که در چه فواصل زمانی به او سر می زند.
خانم وندی شلیت دیدگاه دختران مبنی بر لزوم ارتباط با تعداد زیادی از مردان را مورد انتقاد جدی قرار می دهد. وی معتقد است بسیاری از دختران صرفا به علت فرار از قضاوت منفی دیگران به چنین کاری دست می زنند
