محمد نصرتی از دعوت نشدش به تیم ملی دلخور است. همین موضوع بهانه‌ای شد تا با وی همکلام شویم و راجع به تراکتورسازی و تیم‌ملی با او گپی بزنیم. مدافعی که چند هفته سکوت کرده است…
* مدتی خبری از شما نبود؟
– دو هفته‌ای است که با هیچ رسانه‌ای گفتگو نکرده‌ام و ترجیح دادم مدتی را استراحت کنم. فصل پرفراز و نشیبی را پشت‌سر گذاشتیم و انصافا انرژی زیادی از من گرفت.
* با تراکتوری‌ها تسویه‌حساب کرده‌ای؟
– هنوز که خبری نیست! هیچ صحبتی هم نشده و فقط منتظرم ببینم در آینده چه خواهد شد. من حدود ۵۰ درصد قراردادم را گرفته‌ام الباقی هم هنوز روی هواست.
* راجع به فصل آینده تصمیمی گرفته‌ای؟
– وقتی هنوز هیچ‌چیز مشخص نیست چه تصمیمی می‌توانم بگیرم؟! مطالبات فصل قبل که پرداخت نشده، وضعیت زمین تمرین هم که افتضاح است و از همه مهم‌تر سرمربی تیم هنوز مشخص نشده و هواداران هم بلاتکلیف هستند.
* تراکتور تونی را می‌پسندی؟
– من در همه این سال‌ها با مربیان مختلفی کار کرده‌ام و نشان داده‌ام که توانایی کار با هر نوع سلیقه‌ای را دارم. تونی هم از جمله مربیان خوبی بود که تاکنون با او کار کرده‌ام. مردم تبریز او را دوست دارند و همیشه حمایتش کرده‌اند. اصلا سیاست فیفا این است که هر طور شده در همه جای دنیا تماشاچی را جذب کند حالا وقتی تونی علاوه بر داشته‌های فنی‌اش توانسته ارتباط خوبی هم با هواداران برقرار کند، چرا از این پتانسیل استفاده نشود.
* برخی بر این باورند تونی از همین محبوبیت سوءاستفاده کرده و قیمت را بالا برده!
– با شناختی که من از تونی دارم نمی‌توانم این موضوع را بپذیرم. او قواعد خاص خودش را دارد و بعید می‌دانم شخصیتش این اجازه را بدهد که چنین رفتاری کند.
* و اگر تونی برنگردد به تیم دیگری فکر خواهی کرد؟
– درست است که امسال تیم ما شرایط سختی داشت و بسیاری از اصول حرفه‌ای و مدیریتی رعایت نشده ولی تراکتور همیشه انتخاب اول من بوده و از صمیم قلب تبریز را دوست دارم. من سال‌های خوبی در تبریز داشته‌ام و از بزرگ‌ترهای تیم محسوب می‌شوم. اعتراف می‌کنم از بازی در تبریز احساس خوبی دارم. البته من بازیکن آزاد هستم و قراردادم با تراکتور یکساله بود!
* از اصولی که در باشگاه رعایت نمی‌شود بگو!
– همه اعضای یک باشگاه زنجیروار به هم متصل هستند و هر عضوی باید به درستی کارش را انجام دهد. از بازیکن و مربی گرفته تا مدیرعامل و کارمند باشگاه. ما امسال مشکلات زیادی داشتیم. نبود زمین تمرین مناسب، مشکلات مالی و مسائل حاشیه‌ای ما را خیلی اذیت کرد و باعث شد نتوانیم در لیگ نتایج خوبی بگیریم. امیدوارم این مشکلات در سال آینده به صفر برسد.
* پیگیر اخبار تیم‌ملی هستی!
– بله و افسوس می‌خورم که چرا من الان به همراه تیم آفریقای جنوبی نیستم.
* به نظرت مقصر کیست؟
– هیچ‌کس! خودم…
* با کنایه حرف می‌زنی!
– من امسال همه تلاشم را کرده و به گواه بسیاری از کارشناسان فصل خوبی را داشتم. کی‌روش برای حضور در تیم‌ملی فقط یک بار به من شانس داد و آن دیدار تدارکاتی با عمان بود که ۳ بر یک باختیم. آن روز همه بد بودند و به حق هم نتوانستم بازی خوبی ارائه دهم. بعد از آن بازی دیگر کی‌روش هیچ‌وقت مرا ندید. شاید به این خاطر بود که از من به عنوان یک بازیکن باتجربه توقع زیادی داشت ولی ناراحتم از اینکه دیگر هیچ‌وقت به من فرصت نداد.
* صحبتی هم با کی‌روش نداشتی؟
– نه، خب از شانس من امیرحسین صادقی که هیچ‌گاه به تیم‌ملی دعوت نمی‌شد مقابل قطر و کره‌جنوبی فیکس بازی کرد و بازی‌اش گرفت و من هم کم‌کم از تیم‌ملی دور شدم.
* ولی مسئولان فدراسیون پاسپورت تو را هم گرفته بودند.
– بله پاسپورت من و انصاری‌فرد، لک و کریمی را گرفتند. لک و انصاری‌فرد به آفریقای جنوبی رفتند و به علی هم سفارش کرده‌اند تمریناتش را ادامه دهد ولی کسی حالی از من نمی‌پرسد. فکر می‌کنم دیگر باید فکر برزیل را از سرم بیرون کنم.
* راستی شنیدی که رحیمی هم مدیرعامل پرسپولیس شد؟
– بله. به ایشان تبریک می‌گویم و از این بابت خوشحالم که یکی مدیرفوتبالی و کاربلد در رأس باشگاه پرسپولیس قرار گرفت.
* نکند دلت برای پرسپولیس تنگ شده؟
– من دو سال در این تیم بودم و یک قهرمانی با سرخپوشان آوردم و نمی‌توانم علاقه‌‌ام به پرسپولیس را کتمان کنم.
* اگر قرار باشد غش کنی به سمت پرسپولیس خواهد بود یا تراکتور؟
– اگر صادقانه بخواهم بگویم دلم می‌خواهد به سمت تبریز غش کنم.
* و به عنوان سئوال آخر از خاطرات تلخ و شیرین لیگ سیزدهم بگو.
– قهرمانی با جام‌حذفی خاطره خیلی بود ولی شیرین‌ترین لحظه لیگ سیزدهم زمانی بود که آن کاشته را به استقلال زدم. تلخ‌ترین خاطره‌ام هم زمانی بود که اوایل فصل آقای جلالی یک بازی مرا روی نیمکت نشاند. آن روز کلی حرص خوردم!
