ریوالدو بالاخره رضایت داد در استقلال بماند. برزیلی شاکی که جفت پایش را در یک کفش کرده بود از استقلال برود، بعد از مذاکره با مدیران استقلال ماندنی شد.
گفته می‌شود او از مسئولان استقلال خواسته از این به بعد فقط به خودش و شخصی که به عنوان نماینده‌اش معرفی می‌کند، پول بدهند تا ماجرای ۸۰ هزار دلار تکرار نشود. کنکاش‌ها در مورد ۸۰ هزار دلار ادامه دارد و بالاخره معلوم می‌شود وقتی از ۸۰ هزار دلار فقط ۳۰ هزار تا ریوالدو گرفته و ۱۰ هزار تا مدیر برنامه برزیلی‌اش برداشته، بقیه‌اش که ۴۰ هزار دلار می‌شود، کجا رفته است؟ اما این برای اولین بار نیست که دلارها در فوتبال ایران مفقود می‌شود… سال‌ها پیش در قرارداد ساموئل ترینیدادوتوباگویی هم نظیر همین ماجرا رخ داد. جی‌لوید ساموئل با استقلال قرارداد گرانی بست.
او که تبعه انگلیس به حساب می‌آمد و سابقه درخشانی در لیگ برتر جزیره داشت، با اسمی دهان پرکن و البته با آمادگی بدنی و قابلیت‌های فنی آن روزهایش آن‌قدر می‌ارزید که استقلالی‌ها سر کیسه را برای او شل کنند اما از این ریخت و پاش مالی و ولخرجی یک واسطه زرنگ سود ۵۰ هزار دلاری برد. آن زمان با ساموئل یک قرارداد تنظیم شد به ارزش ۴۵۰ هزار دلار اما وقتی متن لاتین به فارسی برگردانده شد تا ساموئل زیر متن فارسی قرارداد را هم امضا بیندازد و قرارداد به متن فارسی در باشگاه ثبت شود، مبلغ ۵۰۰ هزار دلار نوشته شد. ساموئل هم که فارسی نمی‌دانست، زیر برگه قرارداد را امضا کرد تا آقای زرنگ ۵۰ هزار دلار اضافی از این ۵۰۰ هزار دلار را به جیب بزند.
یعنی آقایان برای ساموئل ۵۰۰ هزار دلار از بودجه باشگاه برداشتند اما ۴۵۰ هزار دلار به او دادند و البته مدیرعامل وقت باشگاه، کوچک‌ترین تقصیری در این ماجرا نداشت و این کار را همان زبر و زرنگی انجام داد که مسئول مذاکره عقد قرارداد با جی‌لوید ساموئل شده بود. مدیرعامل مطابق قرارداد فارسی و ۵۰۰ هزار دلاری به واسطه این قرارداد دلار می‌داد و طرف هم مطابق قرارداد لاتین و ۴۵۰ هزار دلاری با ساموئل حساب کتاب می‌کرد. بعدها که جی‌لوید ساموئل از استقلال رفت، این موضوع دهان به دهان چرخید و حالا هم باید ریوالدو استقلال برود و چند سالی از این ماجرا بگذرد تا واقعیت روشن شود.
خبر ورزشی
