نتایج مطالعات نشان می دهد کودکان تحت درمان دارویی اختلال بیش فعالی دارای تراکم استخوانی کمتری در قسمت استخوان ران، گردن و ستون فقرات کمر هستند.
داروهای این اختلال می تواند موجب بروز مشکلات معده روده ای نظیر کاهش اشتها و دل درد شود که نتیجه آن، تغذیه بد و کاهش مصرف کلسیم خواهد بود.
این داروها همچنین ممکن است باعث کاهش تراکم استخوان شوند چراکه موجب تغییر در سیستم اعصاب سمپاتیک که نقش مهمی در بازسازی استخوان دارند می شود. کاهش تراکم استخوان با پوکی استخوان همراه بوده و ریسک شکنندگی استخوان ها را افزایش می دهد.
البته محققان اذعان داشته اند که رابطه قطعی بین پوکی استخوان در کودکی و پوکی استخوان در سنین بالاتر هنوز اثبات نشده است.
مهر/بیشترین رشد اسکلتی در سنین ۱۸ تا ۲۰ سالگی اتفاق می افتد. از اینرو پزشکان باید تهدید احتمالی ناشی از داروهای بیش فعالی را در نظر بگیرند و مشاوره تغذیه و سایر معیارهای پیشگیرانه را به والدین این کودکان ارائه دهند.
