بازی استقلال مقابل پارس جم بازی بازگشت رحمتی بود. اگرچه رحمتی هفته گذشته دروازه‌بان اول تیمش مقابل پدیده بود و قبل از آن هم در جام‌حذفی درون دروازه ایستاد اما بازی پارس جم برای او یک بازی متفاوت بود. یک شروع دوباره برای همان رحمتی که هواداران استقلال می‌شناختند.
رحمتی سال‌های سال به منجی استقلال معروف بود اما مدتی بود که از این منجی خبری نبود و رحمتی شباهتی به دروازه‌بان مورد اعتماد همیشگی نداشت. دروازه‌بانی که در لیگ دوازدهم رکورد کمترین گل‌خورده را به نام خودش ثبت کرده بود و در لیگ پانزدهم ستاره بی‌چون و چرای تیمش بود در این فصل و در شش بازی که برای استقلال انجام داد فقط دو کلین‌شیت داشت.
همچنین دروازه‌بانی که نقطه قوتش، دفع پنالتی بود با دریافت سه پنالتی یعنی صد در صد پنالتی‌هایی که به دروازه‌اش زده شد آمار بدی از خود به جای گذاشت. پنالتی نگرفتن رحمتی البته سابقه طولانی‌تری دارد و آخرین پنالتی که او موفق به دفع آن شد، پنالتی مهدی طارمی بود. از سه پنالتی‌ای که او در این فصل دریافت کرد دو پنالتی را خودش روی بازیکنان حریف مرتکب شده بود تا آمار بدش را تکمیل کند. این آمار بد در نهایت به نیمکت‌نشینی او منجر شد و با درخشش حسینی، طولانی شد.
عملکرد رحمتی در بازگشت مجددش به قفس توری اما نشان داد که نیمکت‌نشینی و پیدا شدن یک رقیب قدرتمند کار خودش را کرده و او را به روزهای اوجش نزدیک کرده است. او در دو بازی لیگ و یک بازی جام‌حذفی، سه کلین‌شیت را به نام خودش ثبت کرد. در بازی مقابل پارس جم اما کلکسیون کاملی از تمام نقاط قوت رحمتی بود. دروازه‌بانی که هم سیو خوب داشت و هم پنالتی گرفت و هم دروازه تیمش را بسته نگه‌داشت تا هواداران که دلشان برای رحمتی همیشگی تنگ شده بود او را در بازی با پارس جم ملاقات کنند و باز هم با شعار عقاب آسیا از او تشکر کنند.
نود
