داود توحیدپرست با اعلام خبر صدور مجوز فیلم سینمایی جدیدش با عنوان «شیرین قناری بود» گفت: این فیلم درباره مساله حضور دختران در استادیوم‌های فوتبال در کشورمان است.
داود توحیدپرست، کارگردان سینما با حضور در غرفه خبرگزاری مهر در نوزدهمین نمایشگاه بین‌المللی مطبوعات و خبرگزاری‌ها گفت: فیلم «شیرین قناری بود» چندی است که مجوز نمایش عمومی را دریافت کرده و در حال حاضر مشغول تدارک مراحل اکران آن هستیم.
وی در بخشی از این گفتگو درباره حضور ستاره‌های سینمایی در فیلم‌ها و میران فروش آثار در سینماها گفت: خیلی اعتقادی به این که ستاره‌ها و سوپراستارها موجب تضمین فروش فیلم در گیشه هستند، ندارم. خیلی از فیلم‌های سینمای ایران مانند «من ترانه ۱۵ سال دارم» یا «دختری با کفش‌های کتانی» و … ستاره نداشتند، اما چون فیلم ساختار و فیلمنامه خوبی داشت، فروش خوبی هم داشت. همین الان هم فیلم آخر محمدرضا گلزار فروش خوبی نداشته و بسیاری فیلم‌های دیگر هم بوده اند که پر از بازیگرهای شناس بوده‌اند، اما نفروخته‌اند.
این کارگردان سینما گفت: مثلا فیلم «شیرین» ساخته آقای کیارستمی پر از ستاره‌های سینمایی بود، ولی فروش چندانی نداشت. آخرین فیلم کلاه قرمزی جالب بود که با ۴ عروسک، گیشه را تسخیر کرد. آقای گلزار هم که به کم فروش بودن فیلم آخرش اشاره کردم، بازیگر خاصی است ولی مردم ما هستند که دیگر به سوپراستارها اعتقادی ندارند. به نظرم باید از قبل منتظر روزی می‌بودیم که این فضا شکسته شود و همان‌طور هم که اشاره کردم کلاه قرمزی جدید با ۴ عروسک نشان داد امروز دیگر سوپراستارها اقبال چندانی ندارند.
توحیدپرست ادامه داد: در فیلم «شیرین قناری بود» بازیگران مطرح در کنار نابازیگران ایفای نقش کرده‌اند اما چون داستان حول محور شخصیت یک دختر ۱۹ ساله می‌گذرد، نمی‌شد به سراغ مهناز افشار یا نیکی کریمی رفت چون دیگر نمی‌شود نقش دخترهای ۱۹ ساله یا ۲۴ ساله را به این بازیگران سپرد. بنابراین با توجه به این که فیلم من ستاره ندارد اما به موفقیتش امیداورم چون یک حرف اجتماعی دارد.
کارگردان فیلم «نامزد آمریکایی من» گفت: موضوع فیلم من ورود دختران فوتبالی به ورزشگاه است. این موضوع دغدغه عده زیادی در کشور ماست. بالاخره بیشتر از نصف جمعیت کشور ما را دختران تشکیل می‌دهند که تعداد زیادی از آن‌ها، عاشق فوتبال هستند. امروز فوتبال بانوان کشورمان ۱۲ تیم در لیگ برتر دارد. شاید کسی این مطالب را نداند ولی بانوان فوتبالی ما لیگ دسته یک و دو دارند، فوتبال سالنی و ساحلی دارند و مسائل زیاد دیگری هم در زمینه ورزش فرتبال دارند. اما این که چرا ورود دختران به استادیوم ممنون است، جای کار فرهنگی و نیاز به تحلیل دارد.
وی در ادامه گفت: شخصیت اصلی فیلم این موضوع را به چالش می کشد. نظر این شخصیت این است که ما دخترها حتی اگر در استادیوم باشیم، می‌توانیم جو آلوده ورزشگاه‌ها را اصلاح کنیم و این که نمی‌گذارند ما وارد استادیوم شویم، به نوعی تحقیر دخترهاست. ذکر این نکته هم مهم است که من در فیلمم هرگز کشورفروشی نکرده‌ام و نگاه مستقل خودم را به یک پدیده اجتماعی داشته ام و به این دلیل به سراغش رفتم چون دیدم خیلی از مردم و دخترهای مملکت ما این دغدغه را دارند و درباره‌اش صحبت می‌کنند. خیلی از دخترهای کشورمان در رسانه ها یا فضاهای مجازی می‌گویند مگر ما چه از دخترهای کره‌ای کم داریم که آن‌ها باید به استادیوم بروند ولی ما از این امکان محروم باشیم؟
توحیدپرست گفت: تعداد دیگری از سوال‌هایی که باعث شد به سراغ این فیلم بروم، این بود که تعداد زیادی از دختران کشورمان این سوال را مطرح می‌کردند که ما با این که مسلمان، ایرانی، با فرهنگ، ادب و تمدن هستیم ولی اجازه ورود به یک مکان عمومی و ورزشی را نداریم؟ همه این مسائل باعث تولد ایده یک فیلم جذاب می‌شود. بنابراین این شد که به سراغ ساخت این فیلم رفتم و تا چندی دیگر شاهد اکران آن خواهیم بود که امیداورم نمایش خوبی در سینماها داشته باشد.
