«داوود لشگری» به سال ۱۳۴۴ در روستای «ضیاءآباد» (از توابع شهرستان «تاکستان») متولد شد. وی ۲۰ سال بعد، در حالی که خرقهی پاسداری از نهضت «امام روح الله» را بر تن داشت، در نبرد «والفجر ۸» به تاریخ ۲۴ بهمن ۱۳۶۴ شمسی، پای در بساط «عند ربهم یرزقون» نهاد.
«آسیه خانم» مادرِ پاک نهادِ این پاسدارِ انقلاب اسلامی، به جای برافرشتن بیرق عزا و ماتم، در محل گلزار شهدای «ضیاء آباد»، برای جوانِ در خون طپیده اش، سفره ی عقدی برپا کرد.
«داوود لشگری» برادری داشت به نام «اسماعیل» که او نیز در سال ۱۳۶۶ شمسی، مدالِ شهادت بر سینه اش نصب شد.
هدیه به ارواح بلندپرواز شهیدان «داوود» و «اسماعیل» لشگری، صلوات
مشرق
سلام.خدا روح این مادر راباشهیدان عزیزش”اسماعیل و داود”مهشور کندانشاءالله
این مادرمهربان و غیور جگرگوشه عزیزش که شهید دومش بود را با دستان مبارک خود به قبر گذاشت و گفت که خودم می خواهم این هدیه را به خدا تحویل دهم
بیست و نهمین سالگرد شهادت شهید داود لشگری در روز پنج شنبه ۲۳بهمن۹۳ با حضور خانواده و همرزمان شهید در کنار مزارش برگزار خواهد شد انشاءالله
Rangin train sofre yek madar
سلام….تشکر ازکسانی ک مارا ب یاد شهدا میندازند…. روحشان شاد یادشان گرامی
الله هم صل علی محمد و آل محمد
کار بزرگ فقط از انسان های بزرگ بر میاد. مادر یعنی از خود گذشتگی یعنی فداکاری یعنی صبر ، مادر یعنی حضرت فاطمه . مادر یعنی دنباله رو حضرت فاطمه .مادر آسیه میفهمم چرا پرپر شدن جوونهاتو تحمل کردی.
بسم رب الشهداء و باسلام ،
این عقد آسمانی که در لوح محفوظ از ازل ثبت گردیده…….! آنقدر شیرین وباصفا بود که برادرش آقا اسماعیل هم مشتاق این عقد شد.وآرزو کرد و خداوند متعال هم……………!
سلام خدا وند متعال بر تو هنگامی که متولد شدی وسلام خدا وند متعال بر تو هنگامی که به شهادت رسیدی وسلام خدا وند متعال بر تو هنگامی که بهبا لباس زیبای شهادت برانگیخته خواهی شد