دست‌سازه‌ها و ابتکارات یک شهید+تصاویر

شهید «سید عابدین حسینی» به اذعان همه دوستان و آشنایانش در مسائل برقی جزو نخبگان منطقه بود؛ عابدین که در کارهای برقی و نجاری تبحر خاصی داشت، دست‌سازه‌هایی از خود بر جای گذاشته که توسط خانواده‌اش نگهداری می‌شود.

اینجاست که یکی می خوابد و دیگری می پاید+تصویر

نبرد در میان ارتفاعات سرد و صعب العبور، با دشمنی که مهیا است تا از زمین و آسمان بر سرت نازل شود، هوشیاری می خواهد و صبوری. عکس زیر یادگاری از همان سالِ سرد و سخت است

کسی که برای ۲۶ کشور جهان کاشی‌کاری کرده است+تصاویر

کاشی‌کار حرم حضرت عباس و امام حسین علیهما‌ السلام، «زیارت عاشورا» را موسیقی کاشی‌کاران حرم‌های مطهر می‌داند و می‌گوید: حقیقت آن است که ما در اینجا کار می‌کنیم اما دلمان در حرم یار است.

این چنین می توان عاشق شد+تصویر

استراحتی برای پایی که جا ماند+تصویر

نه عکاس این عکس شناخته شده است و نه این بسیجی خسته. اما بی شک این عکس، نمایشی است از شوق جهاد و اخلاصِ نابی که حتی جسمی ناقص نیز نمی تواند خللی در عزم و اراده ی صاحب آن ها ایجاد نماید.

خاطره‌ شهید ۱۳ساله

رئیس سازمان بسیج مستضعفین با ذکر خاطره ای از شهید بالازاده گفت: وقتی امام راحل سخنان این جوان ۱۳ ساله را شنید، از مسئولان خواست او را نزد ایشان ببرند و در توصیف او گفت که گاهی بسیجیان راه صد ساله را یک شبه می‌روند.

وقتی متوجه شدم پایم نیست +تصاویر

«سال ۱۳۶۱، در مرحله دوم عملیات فتح المبین ، قرار بود سایت های چهار و پنج آزاد شود. آن روزها، اهواز در تیررس آتش بارهای دوربرد عراقی بود. اتفاقاً عملیات شب جمعه شروع شد.

هدیه یک دختر یتیم به رزمندگان که در سخت شرایط زندگی می کرد

تابستان بود، گرمای هوا آزارم می داد ولی بیشتر از گرمای هوا این حرارت درونی ام بود که اذیتم می کرد، عطشی در وجودم نهفته بود که مرا بسوی خود فرا می خواند و همه اش احساس تنهایی و جدایی از قافله سالار عشق بود که آتش به درونم می زد، دلم دیگر تاب ماندن نداشت و هِی سرودن رفتن می خواند. تصمیم گرفتم برای سومین بار به منطقه بروم و باری دیگر شور و حال ، صفا و صمیمیت هفت تپه را لمس کنم. اواخر شهریورماه ۶۶ به همراه کاروان حماسه سازان عاشورا اعزامیان، لشکر ویژه ۲۵ کربلا از شهرستان بابل عازم جبهه ها شدم.

مردی که در هجده سالگی قامتش برای وطن خم شد+تصویر

به گمانم اوج حضور او در خیبر بود که با پای برهنه کنار پل شطاطه (پل حمید) در کنار شهید «حمید باکری» و چند تن از نیروهای عاشورا حماسه آفرید و شاهد شهادت این سردار گمنام بود؛ جانباز ملازاده در پی شدت جراحاتش از پاییز ۶۳ به ترک منطقه مجبور می‌شود و با ۵۰ درصد جانبازی نزدیک به ۳۶ ماه حضور در جبهه را تجربه می‌کند.

تصویری که باعث شد قلباً اسلام بیاورم

خاطرات شهدا ندای مستمری است که در دل‌های جان، بشارت بهشت را نوید می‌دهد، گرچه روزگار بر ما می‌گذرد، ایام می‌رود و سرنوشتمان در پس روزمرگی گرفتار شده است، اما آینه سرخ شهادت به وسعت کهکشان بر ما رخ می‌نمایاند.