نوشتن از تهاجم فرهنگی که ماهواره یکی از ابزارهای اولیه اش است، تکراری و خسته کننده شده اما وقتی می بینیم بعد از تهاجم فرهنگی، حالا نوبت به تهاجم ورزشی رسیده، نمی توانیم بی تفاوت باشیم.
خیلی ها تصور می کردند تکنولوژی ماهواره این اجازه و فرصت را به ورزشکاران ما می دهد که بازی های فوتبال و سایر رقابت های ورزشی را به روز و مستقیم ببینند و فاصله شان با استانداردهای فنی جهانی کم شود اما آنچه ماهواره ها به ورزشکاران ما دادند، مدل مو و وسوسه خالکوبی بود و ورزشکاران جوان ما تحت تاثیر شبکه های ماهواره ای به تتو و خالکوبی و برداشتن زیر ابرو و بردن آبرو روی آوردند و به مرور شبیه برخی مجری های ماهواره ای شدند که اگر اسم شان را ندانی، تشخیص این که مرد باشند یا زن دشوار است!
حالا به تتو و خالکوبی و این رفتارهای غربی، بی بندوباری و معاشرت های کنترل نشده هم اضافه شده و متاسفانه آمار جدایی و طلاق در خانواده های ورزشی به شدت بالا رفته است.
متاسفانه گسترش ماهواره ها در خانواده های ورزشکاران به حدی بوده که برخی اهالی ورزش و حتی اعضای خانواده آنها تحت تاثیر الگوهای غلطی که این شبکه های ماهواره ای برای زندگی ارائه می دهند، حرمت خانواده را شکسته و روابطی که بعضی ها اسم شان را گذاشته اند دوستی اجتماعی و در واقع چیزی جز مقدمه خیانت نیست، را جایگزین روابط عاطفی خانوادگی کرده اند و اگر نجنبیم جامعه ورزش ما به جای آن که الگوی جوانان باشد، تبدیل به آینه عبرت می شود!
