سیمرغ: یکی از مشهورترین داستان ها در مورد اسکیموها رفتار عجیب غریبشان در مورد مرگ و زمانی است که به سن پیری می رسند.
آنها افراد پیر خانواده و فامیل خود را به دریا برده و روی یک تکه یخ شناور رها می کنند. این افراد روی تکه یخ تنها ناچارا یا باید یخ بزنند یا از گرسنگی بمیرند.
دلیل این رسمشان این است که اسکیموها اعتقاد دارند جهان دیگر در انتظار مرده هاست، بنابراین آنها خودشان افراد پیر را با عزت به زندگی پس از مرگ می فرستند تا قبل از اینکه تبدیل به سربار خانواده شوند موقرانه از این دنیا خارج شوند!
زندگی این مردم با سختی های زیادی همراه است و همه روزه برای به دست آوردن غذا باید تلاش کنند. از این رو افراد پیر دیگر توانایی کار کردن ندارند و مجبورند غذا و لباس خود را از بقیه بگیرند. این را هم باید در نظر گرفت که بچه ها نیز توانایی کار کردن ندارند. مردان باید همه روزه برای خودشان، زنان و بچه ها شکار کنند زنان هم باید برای مردان و خودشان و بچه هایشان آشپزی کنند و لباس تهیه کنند. در این بین بچه های بزرگ تر هم مسئولیت نگهداری بچه های کوچک تر را دارا هستند و کسی برای مراقبت از افراد پیر و از کار افتاده باقی نمی ماند.
با همه این حرف ها بیشتر نگرانی ها از این بابت است که این آیین حتی در حال حاضر در بین اسکیموهای امروزی نیز اجرا می شود.
