بر این اساس، ژاپن کشوری با منابع انرژی فسیلی بسیار فقیر است. تنها در سال گذشته این کشور بیش از ۱۷۴ میلیارد دلار صرف واردات سوخت‌های فسیلی کرد. با این وجود، بر طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی این کشور با داشتن معادل ۲۳ گیگاوات از منابع زمین گرمایی، سومین کشور از این بعد در جهان است. با این وجود، در حال حاضر تنها ۶۰۰ مگاوات – معادل دو درصد — از این ظرفیت عظیم در ژاپن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این گزارش می‌افزاید: چشمه‌های آب گرم ژاپن که با نام “اونسن” شهرت دارد، بیش از هزار سال است که به عنوان حمام عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این وجود، بهره‌برداری از این منبع در مقیاس بزرگتر، هنوز در ژاپن انجام نشده است. در پایان سال ۲۰۱۵، ژاپن تنها به اندازه یک سوم اندونزی و یک پنجم آمریکا توانسته بود از ظرفیت‌های زمینگرمایی خود استفاده کند. با این حال، از سال ۲۰۰۰ ظرفیت‌های استفاده از انرژی زمین گرمایی ژاپنی اندکی تغییر کرده است.
پس از نشست آب و هوای پاریس، سوالات زیادی درباره اینکه ژاپن چگونه انتشار دی اکسید کربن خود را کاهش خواهد داد، مطرح شد. تورو سایتو، دبیر کل انجمن زمینگرمایی ژاپن در این باره می‌گوید: توکیو خواهان گسترش منابع انرژی خود همانند ترکیه و اندونزی است؛ اما به واقع این کار به دلیل مشکلات مرتبط با چشمه‌های آب گرم و پارک‌های طبیعی ملی بسیار دشوار است. بیش از ۸۰ درصد منابع زمینگرمایی ژاپن اونسن و منابع طبیعی ملی محسوب می‌شوند.
