جادوگر فوتبال ایران در این فصل با شکل و شمایلی جدید خود را به فوتبالی ها نشان داده است. او حالا دیگر نه در درون زمین، بلکه روی صندلی کنار مستطیل سبز دوران جدیدی از زندگی ورزشی اش را آغاز کرده است و حالا باید روز پنجشنبه برای اولین بار در این پست جدید رو در روی تیمی قرار بگیرد که خواه ناخواه همیشه نقطه مقابلش بوده است.
داستان علی کریمی و استقلال از بهمن ماه ۷۶ آغاز شد. جایی که با این تیم قرارداد داخلی امضا کرد و همه چیز برای آبی پوش شدنش تمام شده بود اما به یک باره بعد از درخشش نامتعارف در جام رمضان با لباس فتح در برابر استقلال که منجر به شعارهای هواداران آبی پوش علیه او شد؛ همه چیز رنگ و بوی متفاوت به خود گرفت و آن قرارداد دست نویس پاره شد و جادوگر آتی، راهی تیم سرخپوش پایتخت شد یعنی پرسپولیس.
کریمی در دربی های پایتخت دو بار موفق شده به استقلال گل بزند. نهم دی ماه ۱۳۷۹ بود که جنجالی ترین دربی تاریخ بین سرخابی ها به انجام رسید. در آن مسابقه علی کریمی موفق شد گل دوم پرسپولیس را وارد دروازه پرویز برومند کند. این گل در دقیقه ۸۷ زده شد تا بعد از آن شاهد زد و خورد بازیکنان دو تیم باشیم.
دوزادهم مهرماه ۱۳۸۷، دربی شصت و پنجم برگزار شد. دقیقه ۸۷ بود که علی کریمی با استفاده از اشتباه بیژن کوشکی موفق شد گل تساوی بخش را وارد دروازه وحید طالب لو کند و پرسپولیس را از یک شکست تلخ نجات دهد.
جادوگر به غیر از پرسپولیس با لباس تیمهای استیل آذین و تراکتورسازی هم در برابر استقلال قرار گرفت. او در بازی خاطره انگیز استیل آذین و استقلال در جام حذفی که در تاریخ ۹ اسفند نود برگزار شد؛ موفق شد حساس ترین گل بازی را به ثمر برساند. او در دقیقه ۸۸ با یک ضربه پنالتی چیپ، محمد محمدی را مغلوب کرد وبازی را به تساوی ۴-۴ کشاند.
کریمی خارج از زمین هم همیشه چالش های مثبت و منفی را با استقلالی ها داشته است. او گاهی برای آنها کری خواند و گاهی برایشان پیش از بازی های بین المللی آرزوی موفقیت کرد. گاهی توسط هواداران استقلال تشویق شد و گاهی به صفحه اش حمله کردند. آقای شماره هشت را نمی شود دوست نداشت حتی اگر در اکثر اوقات در دقایق پایانی کاری کرده باشد بر خلاف میل باطنی آبی ها. کریمی گل هایش را همیشه در دقایق آخر زده و حتی نیامدنش به استقلال هم در لحظه آخر رخ داد اما همانطور که گفتیم او را نمی شود دوست نداشت و تحسین نکرد…
ایلنا
