مرموزترین جزایر جزر و مدی در جهان

جزایر جزر و مدی جزایری هستند که به سرزمین های اصلی متصل بوده و در زمانی که آب در پایین ترین سطح خود قرار دارد می توان با پای پیاده به آن ها دسترسی داشت. اما در زمانی که سطح آب در بالاترین حالت خود قرار می گیرد این مکان ها از سرزمین اصلی خود جدا شده و به یک جزیره واقعی تبدیل می شوند. جزایر جزر و مدی گاهی اوقات به وسیله یک جاده به سرزمین اصلی متصل شده و بازدیدکنندگان می توانند از آن عبور نمایند و البته می توانند به وسیله قایق نیز به ان دسترسی داشته باشند. بنابراین در زمانی که قصد سفر به این جزایر را دارید حتما نوع جزر یا مد آب را بررسی نمایید در غیر این صورت امکان دارد تا شما به درون آب بیوفتید

انوشیما | Enoshima

انوشیما یکی از جزایر جزر و مدی کوچک بوده که در حدود ۴ کیلومتر محیط پیرامون ان می باشد. این جزیره در دهانه رودخانه کاتاسه (Katase) قرار گرفته که به خلیج ساگامی (Sagami) در ژاپن می ریزد. بخشی از شهر فوجیساوا (Fujisawa) آن را به یک سرزمین اصلی توسط پلی ۶۰۰ متری متصل کرده است و شما می توانید در زمانی که سطح آب پایین می باشد از طریق یک پیاده روی خود را به آن برسانید. این جزیره در نزدیکی سواحل توکیو و یوکوهاما واقع شده است و خود جزیره و سواحل آن یکی از محبوب ترین مکان ها برای رفت و آمد به شمار می رود. جاذبه اصلی این جزیره جزر و مدی یک باغ گیاه شناسی بوده که در سال ۱۸۸۰ توسط یک بازرگان بریتانیایی توسعه داده شده است و سالانه بیش از نیم میلیون بازدیدکننده را به سوی خود جلب می نماید.

قلعه تیورام | Castle Tioram

قلعه تیورام یک بنای مخروبه می باشد که در یکی از مرموزترین جزایر جزر و مدی به نام ایلیان تیورام (Eilean Tioram) در لاک مویدارت (Loch Moidart) در کشور اسکاتلند واقع شده است. اگرچه که این ساختار در میان دریا پنهان شده است اما این قلعه دسترسی به لاک شیل (Loch Shiel) را کنترل می کرده است. دیواره های این قلعه در قرن سیزدهم میلادی ساخته شده و دیگر ساختمان های داخلی ان در قرن های پانزدهم و هفدهم میلادی بنا شده است. در زمانی که سطح آب پایین می باشد می توان از طریق یک جاده به این قلعه دسترسی پیدا کرد البته که به دلیل خطر سقوط سنگ ها اجازه ورود به آن وجود نخواهد داشت.

لیندیسفارن | Lindisfarne

لیندیسفارن یکی از مرموزترین جزایر جزر و مدی در سواحل شمال شرقی انگلستان می باشد که به عنوان جزیره مقدس نیز شناخته می شود. در حدود سال ۶۳۵ میلادی یک صومعه بر روی لیندیسفارن بنا گردید که پایه ای برای مسیحیان شمال انگلستان به شمار می رفت. در سال ۷۹۳ میلادی حمله وایکینگ ها به این جزیره موجب شد تا خشم شدیدی در میان مسیحیان غرب به وجود بیاید و اکنون اغلب از آن به عنوان آغاز دوره وایکینگ ها یاد می شود. قلعه ای کوچک در قرن شانزدهم میلادی در این جزیره ساخته شده که به یک جاذبه توریستی محبوب تبدیل شده است. بازدیدکنندگانی که مایل هستند پیاده از سرزمین اصلی به این جزیره حرکت کنند می بایست از مسیرهای مشخص شده رفت و آمد کرده و به وضعیت جزر و مد و آب و هوا دقت نمایند و همچنین به توصیه های راهنمای محلی توجه کنند.

کونانگ یوان | Ko Nang Yuan

کونانگ یوان یک جزیره کوچک بوده که در سواحل شمال غربی کوتاهو (Ko Tao) واقع شده است. این جزیره زیبا از سه صخره بیرون زده جداگانه تشکیل شده که به وسیله یک ساحل شنی طولانی به یکدیگر متصل شده اند. در زمان هایی که آب در بالاترین سطح خود قرار می گیرد بیشتر بخش های ساحل به زیر اب رفته و سه عدد از جزایر جزر و مدی جداگانه تشکیل می شوند. فقط ۱۰ متر از ساحل، صخره های مرجانی و زندگی دریایی در آب های شفاف این منطقه قابل مشاهده می باشد. این جزیره در روز یکی از محبوب ترین مکان ها بوده و همچنین در جزیره میانی مناظری فوق العاده با امکاناتی کامل وجود دارد.

حاجی علی دارگاه | Haji Ali Dargah

حاجی علی دارگاه مسجدی است که در جزیره ای کوچک در سواحل بمبئی قرار گرفته است. این بنا یک نمونه عالی از معماری اسلامی در هند به شمار رفته و آرامگاه سید پیر حاجی علی شاه بخاری در آن واقع شده است. حاجی علی درگاه در سال ۱۴۳۱ میلادی توسط یک بازرگان ثروتمند مسلمان که قبل از سفر به مکه تمامی اموال دنیوی خود را از دست داده بود ساخته شده است. جزیره به وسیله یک جاده باریک یک کیلومتری به شهر متصل گردیده است. زمانی که آب در سطح بالای خود قرار داشته باشد جاده به زیر آب فرو می رود و دسترسی به دارگاه تنها در زمان جزر دریا وجود خواهد داشت. حرکت از میان جاده ای که در دوطرف آن آب جریان دارد یکی از برجسته ترین ویژگی های سفر به این مسجد می باشد.

جیندو و مودو | Jindo and Modo

جیندو و مودو دو جزیره ای هستند در جنوب غربی کره جنوبی واقع شده و از جزایر جزر و مدی در جهان به شمار می روند. دوبار در سال به دلیل پایین رفتن بسیار سطح آب یک گذرگاه طبیعی میان این دو جزیره پدیدار می شود که برای مدت یک ساعت این دو را به یکدیگر متصل می نماید. این گذرگاه طبیعی ایجاد شده در حدود ۳ کیلومتر طول و حدود ۴۰ متر پهنا دارد. جشنواره دریای جدا شونده (Jindo Sea-parting) به این پدیده شگفت انگیز طبیعی اختصاص یافته و سالانه بسیاری از مردم جهان در این مکان حضور پیدا می کنند. در هر کدام از این روزها گردشگران از هر جزیره به سمت دیگری رفته و با قرار گیری در میان گذرگاه با یکدیگر ملاقات کرده و این اتفاق را جشن می گیرند.

اسوتی استفان | Sveti Stefan

اسوتی استفان یک استراحتگاه ساحلی در غرب مونته نگرو بوده و در بودوا ریورا (Budva Riviera) واقع شده است. در قرن پانزدهم این جزیره یک روستای کوچک برای ماهیگیران بود. در دهه ۱۹۵۰ آخرین ساکنان این روستا از آن خارج شده و اسوتی استفان تبدیل به یک شهر و هتللوکس گردید. خیابان ها، دیوارها، سقف ها و نماهای ساختمان ها به همان شکل قرون وسطایی خود حفظ شده اما درون ان ها به شکل یک هتل لوکس تغییر کرده است. از جمله مهمانان این هتل بسیاری از بازیگران مطرح هالیوود بوده اند. در زمان فروپاشی یوگوسلاوی استقبال و اعتبار این جزیره کاهش پیدا کرد تا اینکه در سال ۲۰۰۷ یک اپراتور سنگاپوری که در زمینه هتل های لوکس فعالیت داشت در قرارداد اجاره ۳۰ ساله این جزیره پیروز گردید. این جزیره پس از بسته شده و مورد بازسازی قرار گرفت تا در سال ۲۰۰۹ مجددا بازگشایی گردید. اسوتی استفان یکی از جزایر جزر و مدی شگفت انگیز در جهان به شمار می رود.

مونت سنت میشل | Mont Saint-Michel

مونت سنت میشل یکی از جزایر جزر و مدی کوچک واقع شده در سواحل شمالی منطقه نرماندی در فرانسه می باشد. این جزیره شهرت خود را از Norman Benedictine Abbey از سنت میشل دریافت کرده که در بالاترین نقطه جزیره سنگی قرار گرفته است. اطراف این ساختار را خیابان های پر پیچ و تاب و همچنین معماری پیچیده قرون وسطایی فرا گرفته است. در سال ۱۰۶۷ صومعه مونت سنت میشل زمانی که دوک ویلیام نرماندی ادعای بر تخت نشستن انگلستان را داشت از او حمایت نمود. او نیز برای تشکر املاکی را در سمت انگلیسی کانال هدیه داد که از جمله آن ها یک جزیره کوچک بود که مثل یک کوه شکل گرفته و به مقبره نورمن و کوه سنت میشل تبدیل شد. با وجود جزر و مد های بسیار زیادی که در این جزیره رخ می دهد، مونت سنت میشل همچنان می تواند خطراتی را برای بازدیدکنندگان به وجود آورد. کسانی که از مسیر اصلی جاده دوری کرده و از گذرگاه های خطرناک یا سواحل زمین های کناری استفاده می نمایند ممکن است دچار حادثه شوند.

نکته ای که در مورد جزایر جزر و مدی می بایست در نظر گرفت این است که اغلب این جزایر در طول شبانه روز تنها ساعاتی امکان دسترسی به سرزمین اصلی را از طریق خشکی دارند و در سایر مواقع فقط می توان به وسیله قایق به ان ها رسید. شاید این احساسی ترسناک را ایجاد نماید که مسیری که شما با ان به این جزیره آمده اید اکنون زیر چند متر آب قرار گرفته است.

منبع: www.touropia.com