متاسفانه این روزها عده ای به ظاهر روشنفکر سعی در بدعت گذاریهای غلطی در آداب فرهنگی و اسلامی جامعه دارند که نه تنها هیچ نسبتی با رسوم اسلامی ما نداشته بلکه نشانه های ملموس یک پیشروی خزنده و نرم در سبک زندگی اسلامی و ایرانی جامعه را حکایت می کند.
مراسم بزرگداشت حسین پناهی دژکوه (زادهٔ ۱۳۳۵ دژکوه – درگذشتهٔ ۱۳۸۳ تهران) شاعر، نویسنده ، کارگردان و بازیگر ایرانی بعد از ظهر دیروز یکشنبه با حضور جمعی از اساتید و دانشجویان شاعر در دانشکده فنی واحد تهران مرکز برگزار شد.
متاسفانه این مراسم نیز همچون برخی دیگر از مراسمات اخیر برای چهره های سینما و ورزش کشور با انحرافاتی از سبک و سیاق غربی همراه بود.
در این مراسم دانشجویان سعی کردند بجای قرائت قرآن و انجام آداب مذهبی سفارش شده برای شادی روح مرحوم پناهی ، با ساز و آواز و آلات موسیقی یادی از آن بازیگر و هنرپیشه سینما کنند.
البته این نوع مراسمات و بدعتهای غربی مسبوق به سابقه می باشد چنانکه دست اندرکاران برنامه نود برای شادی روح ناصر حجازی بجای تقاضای قرائت فاتحه و صلوات، از مخاطبان خود خواستند تا عدد یکی را پیامک کنند و عده ای به ظاهر سینه چاک ناصرخان هم در قطعه ” نام آوران” بهشت زهرا(س) جمع شدند و به جای قرائت قرآن و فاتحه خواندن بر سر مزار وی، با کف زدن و شعارهای ورزشگاهی که هیچ محتوای دینی و تاثیر معنوی برای شادی روح مرحوم حجازی نداشت، علاوه بر برانگیختن تعجب سایر عزاداران در بهشت زهرا(س)، برای لحظاتی تن ناصرخان را نیز لرزاندند.
در اوج همین شعار دادنها و کف زدنهای بی خاصیت و بدعت آمیز بود که جوانی به قصد لیدری وسط آمد و شاید روح ناصرخان برای لحظه ای امیدوار به برچیده شدن بساط بدعت ها و رفتارهای نسنجیده و قبیح شد، امّا متاسفانه لیدر با صدای کلفت کرده اش بدعت بی ثمره معنوی دیگری را درخواست کرد و گفت: ” یک دقیقه سکوت برای شادی روح ناصرخان!”
در تیرماه همین امسال بود که مراسم تشییع زنده یاد حمید سمندریان با حرکات عجیب و شوک برانگیز برخی هنرمندان در باغ هنرمندان به پایان رسید و پیکر این کارگردان پیشکسوت برای خاک سپاری تا قطعه هنرمندان بهشت زهرا بدرقه شد.
برخی اهالی سینما در این مراسم با هفت قلم آرایش و سوت و کف جناب سمندریان را به دیار باقی بدرقه کردند که با واکنش رسانه ها روبرو شد.
و این قصه همچنان سر دراز دارد و انگار قرار نیست که مسئولین کشور تهاجم شوم فرهنگی و ترویج سبک زندگی غربی در جامعه را که توسط دشمنان و با استعانت برخی انسان های ساده لوح و بعضا معاند داخلی صورت می گیرد را جدی بگیرند.
بی باک
