بر اساس نتایج زیست‌باستان‌شناسان، این کودک که حدود دو هزار سال پیش زندگی می‌کرده، اولین نمونه کودک‌آزاری کودکان در مصر و قدیمی‌ترین نمونه از این دست در تاریخ باستان‌شناسی را نشان می‌دهد.
آبادی Dakhleh یکی از هفت واحه در بیابان غربی مصر است و گورستان‌های موجود در آن به باستان‌شناسان امکان مطالعه آغاز مسیحیت در مصر را می‌دهند.
شیوه‌های مطالعه با استفاده از کربن تشعشعی از اسکلت‌ها، قدمت این گورستان را به بین سال‌های ۵۰ تا ۴۵۰ پس از میلاد بازمی‌گرداند.
هنگامی که «ساندرا ویلر» زیست‌باستان‌شناس دانشگاه فلوریدای مرکزی، در حال مطالعه اسکلت کودک مزبور بود، متوجه شکستگی‌هایی در بازوهای وی شد.
این محقق و همکارانش سپس شکستگی دیگری را در ناحیه ترقوره این کودک پیدا کرد. این تنها کودک حاضر در این گورستان است که الگوهای بی‌نهایت خشن شکستگی را نشان می‌دهد.
استفاده از اشعه ایکس، مطالعه میکروسکوپی بافت‌ها وتحلیل ایزوتوپ‌ها، شکستگی‌های استخوانی متعددی را در سراسر بدن از جمله دنده‌ها، پشت، لگن و ساعد او گزارش کرد.
آسیب‌دیدگی‌های این کودک که برچسب Burial 519 را گرفته، در مراحل متعدد التیام صورت گرفته‌اند، که این امر نشان‌دهنده بروز ترومای غیرتصادفی تکراری است.
پس از انجام آزمایش‌ها، محققان دریافتند که فردی بازوهای این کودک را گرفته و آنها را به شدت تکان داده است.
دیگر شکستگی‌ها هم احتمالا ناشی از تکان‌دادن شدید بوده و تعدادی دیگر نیز در نتیجه آسیب‌های وارده به دنده و استخوان‌های مهره ناشی از ضربه‌های مستقیم، اعلام شده‌اند.
پژوهشگران در خصوص دلیل مرگ این کودک به طور قطع، اظهارنظری نکرده‌اند، اما حدس می‌زنند که آخرین شکستگی در ناحیه ترقوه جانش را گرفته باشد.
جزئیات این مطالعه در International Journal of Paleopathology منتشر شد.
ایسنا
