این گزارش می‌نویسد به‌رغم منابع پولی که ایران بعد از لغو تحریم‌های بین‌المللی نصیبش شده همچنان مردم از اثرات این پول‌ها بی‌بهره‌اند.
در چند روز گذشته در جنوب کشور بسیاری مردم بدون برق بودند و وضعیت آب آنها هم بسیار نگران‌کننده بود. حدود ۱۰ هزار نفر بی‌خانمان شدند، جاده‌ها خراب شد و سوراخ‌های بسیار زیادی در جاده‌ها ایجاد شد که امکان تردد امکان پذیر نبود و پل‌ها هم ویران شدند و مردم مجبور به استفاده از آب آلوده بودند و شکسته شدن سد بدرسیر باعث شد آب به روستاییان پایین‌دست خسارت‌های زیادی وارد کند.
این در حالی است که ایران درآمد زیادی از فروش نفت نصیبش شده که در مقایسه با سال گذشته رقم قابل توجهی است اما با این حال در زمینه زیرساخت‌ها هیچ بخشی از این پول هزینه نشده است.
یک سال پیش وضعیت مشابه آب و هوایی امسال، ۳۰۰ نفر از مردم را هلاک کرد و خسارت بسیار زیادی را وارد کرد. از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۱ حدود یک‌هزار و ۱۲۰ نفر زندگی خودشان را به دلیل حواث طبیعی در این کشور از دست داده‌اند. ۱۰ هزار خانه ویران شده و ۱۰ هزار مایل جاده خسارت دیده و ۲۴۷۰ آکر زمین کشاورزی از بین رفته است.
حال سوال این است که چرا دولت ایران از اقدامات جلوگیری کننده استفاده نمی‌کند و چرا عملیاتی را انجام نمی‌دهد که مردم حداقل از نبودن خسارت‌های مشابه در آینده خیالشان راحت باشد.
