– سوال من این است که چرا دو بار تحقیق و تفحص از آموزش عالی ایران انجام شده است و هر دو بار تمرکز روی دانشگاه آزاد اسلامی بوده است یا حداقل در مورد اول روی دانشگاه آزاد اسلامی تبلیغات رسانه‌ای کرده‌اند در حالی که حالا مشخص شده که تخلفات گسترده‌ای در دانشگاه‌های دولتی وجود داشته است. خوب بود تحقیق و تفحص از آموزش عالی ایران به‌خصوص برای دوره سال‌های ۸۸ تا ۹۲ انجام می‌شد. این تحقیق و تفحص معلوم می‌کرد که در حوزه آموزش عالی دولتی ایران چه اتفاقاتی افتاده است.
– باید مشخص شود که چرا در تحقیق و تفحص‌های مجلس در مورد بورس‌های غیرقانونی اعطا شده در دولت سابق اصلا حساسیت نداشته است. به هر حال بنا بر گزارش دادن این تحقیق و تفحص است اما در این مورد گزارشی به مردم داده نشده است. بدیهی است که بورس‌های غیرقانونی باعث نرسیدن بورس به عده‌ای شده است که حق آنها بوده است. زمزمه‌هایی هم در مورد پذیرش‌های دکترا وجود دارد.
– حق کسانی که همزمان با این ۳۰۰۰ نفر که به صورت غیرقانونی بورس شده‌اند و متقاضی دریافت بورس بوده‌اند، از بین رفته است. حالا با مشخص شدن این تخلفات باید به کسانی که حق آنها ضایع شده است پاسخ قانع‌کننده داد. به هرحال این سرنوشت برخی از افراد را تغییر داده است و حتی شاید موجب شده است که برخی از نخبگان ما که ترجیح می‌دادند در ایران بمانند از کشور خارج شوند. در برخی موارد این حق‌ها قابل برگشت هم نیست. نمی‌شود سرمایه‌هایی که از دست رفته است را بازگرداند. با این نگاه که هر دانشجوی دکترا بنا به اعلام دولت یک میلیون دلار برای کشور هزینه دارد ببینید از دست رفتن این سرمایه‌ها چه هزینه‌ای برای کشور داشته است. سرخوردگی‌هایی که برای نخبگان ما پیش خواهد آمد را هم در نظر بگیرید.
– بعد از انتشار این اخبار رمز گزینش استاد از بالا را متوجه شدیم. پیش از دولت قبلی انتخاب مدرسان و استادان از سوی دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها انجام می‌شد. اما در دوره قبل گفته شد جذب هیات‌علمی باید از طریق وزارت علوم انجام شود. حالا با افشای تخلفات، از جذب متمرکز هیات‌علمی رمزگشایی شد. همچنین دانشگاه‌ها با دخالت در بورس شدن دانشجویان و پذیرش آنها به‌خصوص در دوره‌های دکترا تخصصی، صدمه می‌خورد. به هر حال کسانی که بورس تحصیل در دانشگاه‌ها را می‌گیرند اعضای هیات‌علمی آینده دانشگاه‌ها هم هستند. کسی که به صورت غیرقانونی به دانشگاه آمده است بعدها و زمانی که وارد دانشگاه شد چه برخوردی با دانشجویانش خواهد داشت. آیا چنین فردی می‌تواند فردی مورد اعتماد برای دانشگاه باشد؟ دانشگاه‌ها با چنین روندی اعتبار خود را از دست می‌دهند.
