سرمربی دو دوره تراکتور در لیگ برتر باید در هفته دوازدهم مقابل این تیم قرار بگیرد.

به گزارش افق انلاین ، امیر قلعه‌نویی با گل گهر قرار است در هفته دوازدهم رقابت‌های لیگ برتر در دیداری حساس در تبریز میهمان تراکتور باشد. تیم و شهری که خاطرات تلخ و زیادی از دوران سرمربیگری او در آن ثبت شده است و این دو نام شاید هیچ وقت از یکدیگر جدا شدنی نباشند و نتوانند یکدیگر را از یاد ببرند. در این متن به بررسی کنش‌های میان تراکتور و هوادارانش و امیر قلعه‌نویی می‌پردازیم:

از روز با شکوه با سپاهان تا تاجگذاری در تبریز

هفته سی‌ام لیگ دهم بود و قلعه‌نویی با سپاهان پیشتازش در لیگ برتر در تبریز به مصاف تراکتور رفته بود. قلعه‌نویی پیش از شروع بازی به سراغ سکوهای انباشته از جمعیت هواداران حریف رفت و پشت میکروفون گزارشگر ورزشگاه قرار گرفت تا پیامی به مردم فوتبالدوست تبریز برساند. سرمربی وقت سپاهان با بیان جمله “یاشاسین آذربایجان” انگار بمبی در سکوها منفجر کرده باشد سر و صدای زیادی میان تماشاگران ایجاد کرد و چند ثانیه بعد صدای تشویق “امیر قلعه‌نویی” از جای جای ورزشگاه یادگار امام (ره) شنیده می‌شد. شاید آن زمان کسی دلیل کار سرمربی سپاهان را متوجه نمی‌شد چرا که گمانه‌زنی‌ها از تمدید قرارداد او با زردپوشان اصفهانی و ادامه مسیر موفق در بازی‌های آسیایی خبر می‌داد و در نهایت اینکه از گوشه و کنار پچ‌پچ‌های رسانه‌ای او را نزدیک به استقلال و جانشینی پرویز مظلومی معرفی می‌کرد. دو احتمالی که هیچ کدام به وقوع نپیوست و قلعه‌نویی فصل یازدهم را با استقبال خوب تبریزی‌ها به تراکتور رفت. در فرودگاه با استقبال چند هزار نفره هواداران تبریزی مواجه شد و در مراسم معارفه خود پشت میکروفون حرف‌هایی بر زبان آورد که تا آن روز شاید رویای تراکتوری‌ها بود. هر چه بود تاجگذاری قلعه‌نویی در تبریز به باشکوه‌ترین شکل ممکن انجام شد.

بهترین تراکتور تاریخ

روزهای قلعه‌نویی در تبریز با شکوه جلو می‌رفت و روز به روز بر محبوبیت “امیر پاشای” تراکتوری‌ها افزوده می‌شد. حریفان یکی پس از دیگری مغلوب جاه‌طلبی تیم خوب تراکتور در فصل یازدهم می‌شدند، از بردن در بازی حیثیتی استقلال در ورزشگاه آزادی گرفته تا زدن ۴ گل به پرسپولیس در تبریز هفته به هفته این تیم و هوادارانش را به رویای قهرمانی نزدیک‌تر می‌کرد، همه چیز خوب پیش رفت تا دیدار برگشت با استقلال در تبریز. جایی که سوت اشتباه محسن ترکی در گرفتن پنالتی و اخراج احسان حاج‌صفی به عنوان ستاره و محور اصلی حملات تراکتور به نوعی پیروزی را در دقایق ابتدایی مسابقه به مظلومی، مجیدی و جباری تقدیم کرد که علاوه بر انگیزه‌های تیمی، با انگیزه‌های شخصی هم وارد میدان شده بودند. در هفته‌های پایانی لیگ برتر و کورس سپاهان – تراکتور، نتیجه این دیدار مهم به نوعی قهرمانی را از تراکتوری‌ها گرفت تا در نهایت با یک امتیاز فاصله از سپاهان در جایگاه دوم قرار بگیرند. روز باران گلوله‌های برفی از سکوهای یادگار امام (ره) تبریز که نه به تیم داوری رحم می‌کرد، نه کادرفنی و بازیکنان استقلال و نه حتی خودی‌هایی که به سمت تماشاگران رفته بودند تا آنها را به آرامش دعوت کنند. تراکتور باخت و رویای قهرمانی در لیگ پرپر شد ولی نایب قهرمانی لیگ برتر هم بهترین نتیجه تاریخ باشگاه تراکتور تا آن زمان و البته اولین سهمیه آسیایی این تیم محسوب می‌شد که نتایج بدی به شمار نمی‌رفت. قلعه‌نویی آن زمان کمی از یک قهرمان در تبریز و میان هواداران تراکتور نداشت ولی چند هفته بعد کاری کرد که دلخوری‌ها جای دلخوشی‌ها را گرفت.

کوچ شبانه به تهران و پوشیدن ردای آبی

کسی شکی ندارد قلعه‌نویی هرچقدر به تراکتور و سپاهان تعلق خاطر داشته باشد، این علاقه به استقلال به عنوان تیمی که در آن رشد کرده و به فوتبال معرفی شده دو چندان است. قلعه‌نویی برای سومین بار به استقلال برگشت و عنوان “ژنرال” را به جای “امیرپاشا” برگزید تا رها کردن تراکتور در شرایطی که قصد داشت برای پس گرفتن قهرمانی از دست رفته بجنگد روابط او با سکوهای تبریز را کدر کند. اوضاع به قدری وخیم شده بود که او حتی در اولین دیدارش در تبریز حاضر نشد مقابل هواداران این تیم قرار بگیرد. هرچقدر تونی اولیویرای پرتغالی رفته رفته در تبریز محبوب‌تر می‌شد، از محبوبیت قلعه‌نویی کاسته و حتی نفرت جای آن را می‌گرفت.

۳ سال بعد، بازگشت مخاطره آمیز به تبریز

این رابطه دیگر بهتر نشد تا نیم فصل دوم لیگ پانزدهم. جایی که اولیویرا به بهانه مشکلات شخصی تبریز را ترک کرده بود و سعید عباسی، مدیرعامل وقت باشگاه با ایستادگی مقابل جو موجود قلعه‌نویی را به تبریز برگرداند. بازگشتی که اینبار نه تنها با استقبالی با شکوه همراه نبود، که اعتراض و حتی تهدید پیش زمینه پذیرش دوباره هدایت سرخ‌های تبریز توسط او بود. قلعه‌نویی اینبار چالشی بزرگتر در تبریز داشت. جایی که باید هم اعتبار از دست رفته خود در فوتبال ایران که به واسطه نتایج لیگ سیزدهم و چهاردهم با این تیم را باز می‌گرداند و هم خاطره تلخی که در ذهن تراکتوری‌ها ثبت کرده بود را ترمیم می‌کرد. قلعه‌نویی فصل نه چندان خوب تراکتور را با رتبه‌ی آبرومندانه چهارم جدول به پایان برد و در آسیا هم حذفی سربلند داشت. قلعه‌نویی کم کم رابطه خودش را با سکوهای تبریزی ترمیم کرد و در فصل شانزدهم بدون دغدغه‌های سابق تیمش را روانه مسابقات کرد. تیمی پر مهره که آماده تمام کردن کار نیمه تمام قلعه‌نویی در تبریز بود، قهرمانی با تراکتور…

ولی افتاد مشکل‌ها…

شاید قلعه‌نویی در دوره بدی به تبریز بازگشته بود. جایی که پرسپولیس دوباره اوج گرفته بود و عزم خود را جزم کرده بود و هیچ تیمی جلودارش نبود. رقابت شانه‌به‌شانه تا هفته‌های پایانی نیم فصل هنوز امید را برای نبرد در تراکتور زنده نگه‌داشته بود ولی سلسله اتفاقاتی آنها را از رویایشان دور و دورتر کرد. جدایی سروش رفیعی، مصدومیت سینا عشوری و در نهایت محرومیت از ۲ پنجره نقل و انتقالات که هم دست تراکتوری‌ها را در تقویت تیم بسته بود و هم مجوز بازی از عالیشاه، نوراللهی، شهباززاده و بیک‌زاده را که برای بهتر شدن تراکتور به تبریز آمده بودند گرفت. علاوه بر آن مصدومیت‌ها و محرومیت‌های سلسله‌وار تراکتوری‌ها را ضعیف و ضعیف‌تر کرد تا دیگر کسی روی آنها به عنوان رقیب جدی پرسپولیس حساب نکند. شکست در دیدار ۶ امتیازی مهم مقابل این تیم کار را عملاً تمام کرد و قلعه‌نویی و تراکتور ماندند و یک شانس نصفه و نیمه قهرمانی در جام حذفی.

فینال کذایی

قلعه‌نویی پیش از به میدان رفتن مقابل نفت تهران در فینال جام حذفی از تراکتور و هوادارانش خداحافظی کرد تا فارغ از نتیجه بازی آنها بدانند برای آخرین بار “امیر پاشا” را روی نیمکت خود دارند. خداحافظی‌ای که با بالا بردن جام می‌توانست به باشکوه‌ترین شکل ممکن انجام شود و مقابل تیم نفت با حال و روز ناخوش آن دورانش کار سختی به نظر نمی‌رسید. ولی همه چیز دست به دست هم داد تا گل شهباززاده روی پاس نکونام دست قلعه‌نویی را از جام در تبریز کوتاه نگه‌دارد. سرمربی تراکتور از این تیم جدا شد و بازهم دلخوری‌های کهنه زنده شود و اینبار تنها گذاشتن تیم در شرایط سخت محرومیت از نقل و انتقالات هم روی آن انباشته شد.

بازگشت به تبریز، استقبال معمولی

قلعه‌نویی روی نیمکت ذوب‌آهن به تبریز برگشت و اینبار مقابل تیم فصل گذشته خود صف آرایی کرد. اوضاع تبریز نه به شدت گذشته علیه او بود و نه محبوبیت سابق را داشت. بازگشت به شهر و ورزشگاهی که خاطرات تلخ و شیرینی برایش رقم زده این بار روند معمولی داشت و دیدار با تساوی بدون گل به پایان رسید تا تیم‌های امتیازها را تقسیم کنند.

دو سفر به تبریز با سپاهان

قلعه نویی در دو فصل حضورش در سپاهان هم دو بار به تبریز رفت و هر دو بار شکست خورد و در دو بازی اصفهان هم یک بار کار به تساوی ۲-۲ کشید و یک بار قلعه نویی ۲ بر صفر از سد تیم سابق خودش عبور کرد.

حالا قلعه‌نویی با گل گهر بار دیگر قدم به تبریز می‌گذارد، به سرزمین خاطرات تلخ و شیرینش و باید دید دست پر به خانه بر می‌گردد یا نه.

ایلنا