او نوشت: “پفیوز” در فرهنگ دهخدا به معنی “سست و ضعیف و بیکاره و پخمه” است! حالا “پفیوزان تاریخ “شایسته مردم بی پناه است یا مدیرانی که غیر از بی کفایتی و ضعف مدیریت؛ اندوخته دیگری به جز توهم دانائی، بی ادبی، طلبکاری از مردم، تبختر و تملق چیزی در بساط ندارند؟!