در صفحه اول قرآن منسوب به دستخط امام هفتم شیعیان، وقفنامه‌ای به خط و امضای شیخ بهایی در سال ۱۰۰۹ هجری قمری دیده می‌شود.
این قرآن دارای ۸۳ برگ، قطع: بیاضی، ۲۸ × ۱۷ سانتی متر، ۶ سطر در هر صفحه، اندازه نوشته: ۱۵ × ۱۰ سانتی‌متر، اوراق متن و حاشیه شده، نوع مرکب: مشکی مایل به قهوه‌ای است.
در این اثر معنوی بخشی از کلام الله مجید از آیه ۲۵۲ سوره بقره تا آیه ۸۹ آل عمران را شامل می‌شود که به خط کوفی، روی پوست آهو کتابت شده است.
رئیس سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی درباره ویژگی‌های خطی و تزئینات این اثر معنوی و هنری می‌گوید: این قرآن دارای نقش و سجع مهر و تعدادی یاداشت‌های تاریخی و مهر متولیان وقت است. جلد این مصحف شریف: دو رویه دارای جدول بندی زرکوب، برون جلد: تیماج ساغری روغنی زرکوب، دارای ترنج و سرترنج با نقش «خط مبارک امام مفترض الطاعه موسی بن جعفر علیه السلام» به رنگ سفیداب محرر در زمینه زر، درون جلد: تیماج زرشکی دارای دو شمسه زرکوب با نقش «صحاف کتابخانه خسرو» و «اول حمل سنه ۱۲۹۷ اتمام پذیرفت» لت دیگر جلد دارای ترنج و سرترنج با نقش «السلطان ناصر الدین شاه … و تولیت جناب میرزا موتمن المللک سعیدخان ۱۲۹۷» به رنگ سفیداب در زمینه زر است.
بر اساس این گزارش، هم اکنون بیش از ۱۶ هزار و ۵۰۰ نسخه قرآن، جزوه قرآن و دستنوشته قرآنی خطی در گنجینه مخطوطات کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.
