«زهرا صابری» کارشناس روانشناسی با بیان اینکه تربیت فرزندان فقط به مسائل فرهنگی و اجتماعی آنها منحصر نمی‌شود، گفت: باید فرزندان را برای اینکه مدیران اقتصادی خوبی در خانه و جامعه باشند تربیت کرد.
وی افزود: بسیاری از والدین تصور می‌کنند وظیفه تربیتی فرزندانشان صرفاً در رعایت آداب نظافت و بهداشت، پوشش، رفتار و گفتار خلاصه می‌شود در صورتی که اگر فرزندان تربیت اقتصادی مناسبی نداشته باشند در زندگی با مشکلات عدیده‌ای مواجه می‌شوند که دیگر امور تربیتی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
این کارشناس روانشناسی ادامه داد: کارشناسان تربیت کودک بر این باورند که اگر بچه‌ها از محل درآمد خانواده خود اطلاعی نداشته باشند و به برطرف کردن نیازمندی‌های خود عادت کنند و به نیازمندی‌های سایر اعضای خانواده بی‌اعتنا باشند صرفاً مصرف‌کننده بار می‌آیند که بعدها برای خود و جامعه زیان‌های جبران‌ناپذیری به بار می‌آورند و از طرف دیگر اگر پدر و مادرها فقط در این اندیشه باشند که فرزندانشان خوب بخورند، خوب بپوشند و در یک کلام همه چیز داشته باشند ناآگاهانه توقعات فرزندانشان را افزایش می‌دهند.
صابری با اشاره به اینکه این شیوه‌ی تربیتی بسیار نادرست و زیان‌آور است، خاطرنشان کرد: پدر و مادر قبل از هر فرد دیگری از این تربیت ناصحیح در رنج و عذاب هستند.
وی با بیان این مطلب که نباید به بچه‌ها اجازه داد که اگر وضع مالی خانواده رضایت‌بخش است او به خود ببالد، گفت: در چنین خانواده‌هایی که رفاه نسبی بیشتر و بهتری دارند باید پول‌ها صرف نیازهای عمومی خانواده شود.
این کارشناس روانشناسی با عنوان این مثال که خرید کتاب بهتر از خریدن لباس اضافی است، افزود: اگر خانواده‌ای به علل مختلف نیازهای خود را به زحمت برآورده می‌کند بچه‌ها باید بدانند که انسان‌ها در تلاش بیشتر برای معاش حلال و بهبود زندگی بیشتر احساس غرور می‌کنند.
صابری ادامه داد: در چنین خانواده‌هایی باید بردباری، تلاش در راه آینده‌ای بهتر، گذشت و مساعدت را تبلیغ و پرورش داد وسایلی که مورد نیاز زندگی خانواده هستند به تدریج فرسوده و کهنه می‌شوند که باید وسایل جدید و نو جانشین آنها شود، بنابراین باید از درآمد خانواده مبلغی پس‌انداز شود.
وی با اشاره به اینکه فرزندان باید بیاموزند که از وسایل زندگی عاقلانه و درست استفاده کنند، تصریح کرد: خانواده‌ها باید با تربیت اقتصادی حس مسوولیت‌پذیری در فرزندانشان را افزایش داده و آن را تقویت کنند.
این کارشناس روانشناسی تصریح کرد: حس مسوولیت‌پذیری یعنی اینکه گاه چیزی بر اثر قصور یا اشتباهی خراب یا از میان رفت انسان بی‌آنکه مجازات شود، احساس خجالت و شرمساری کند.
ایسنا
