به گزارش افق انلاین ، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

مرعشی در گفت‌وگو با سالنامه روزنامه سازندگی گفته است: موضوعی که هم بنده شخصاً و هم کارگزاران به آن توجه داشتیم این است که انتخابات ۹۸ به نقطۀ عطف برگشت در سیاست ایران تبدیل نشود که شد.

وی افزود: از سال ۹۶ به بعد چند اتفاق رخ داده که این اتفاقات را باید به عنوان بسترهایی که ما را به این نقطه رسانده است شناخت، اولین‌اشکال متوجه دولت است؛ به لحاظ پیام‌های سیاسی‌ای که از دولت، چینش کابینه و کمرنگ ‌شدن غیرقابل پیش‌بینی موقعیت آقای جهانگیری در دولت پیش آمد. دوم این‌که اقداماتی که می‌توانست منجر به افزایش خدمت و کارآیی بشود رنگ باخت. در چیدن استانداران، فرمانداران، ترکیب وزرا و تحرک دولت.

مرعشی ضمن ‌اشاره به برخی ناکامی‌های دول، گفت: بخش دوم که ما لطمه خوردیم از مجلس است. در مجلس دهم واقعیت این بود که نه فراکسیون امید و نه آقای لاریجانی که نمایندۀ اصولگرایان میانه‌رو بود و در انتخابات هم با آقای دکتر روحانی همراهی کرده بود، هیچ‌کدام اکثریت نداشتیم. اگر این دو با هم توافق کرده بودند که ریاست مجلس یک سال در میان جابه‌جا بشود امروز شخص آقای عارف و جریانِ آقای عارف حذف نمی‌شد، همچنین شخصِ آقای لاریجانی و جریانِ آقای لاریجانی هم حذف نمی‌شد.

وی تصریح کرد: ضعف‌های آقای روحانی و دولت، فشارهای اقتصادی ناشی از تشدید تحریم‌ها، بی‌تدبیری‌هایی مانند بنزین و حوادث آبان، و ضعف‌های استراتژی ما در مجلس تا جایی که مجلس تبدیل به سه فراکسیون ضعیف تبدیل شد و یا ادامۀ آن در شورای شهر و شهرداری‌ها، اجماعی را در بدنۀ اجتماعی اصلاح‌طلبان و حوزۀ رأی اصلاح‌طلبان به وجود آورد که در انتخابات نباید شرکت کرد.

در حزب روال به این صورت پیش رفت که کمیتۀ سیاسی با دادن لیست مخالفت کرد، بحث را به شورای مرکزی بردیم و اگر آن روز رأی می‌گرفتیم ممکن بود که شورای مرکزی هم رأی به عدم مشارکت بدهد. شورای مرکزی موضوع را به کمیتۀ انتخابات برگرداند و قرار شد که کمیتۀ انتخابات بررسی کند که اگر در بین تأییدصلاحیت‌شده‌ها شخصیت‌های معتبری وجود داشتند و کارگزاران می‌تواند مسئولیت آنها را بپذیرد، آن لیست را بیاورند. وقتی این لیست آماده شد، مجدداً در شورای مرکزی مطرح شد، شورای مرکزی به کمیتۀ سیاسی محول کرد و نهایتاً کمیتۀ سیاسی رأی به اعلام لیست کرد.

سخنگوی کارگزاران می‌افزاید: امروز تشخیص من این است که حتی اگر جبهۀ اصلاحات در کل هم لیستی را می‌داد و آقای خاتمی هم به عنوان رهبر اصلاحات حمایت می‌کرد، تغییر عمده‌ای در ترکیب آراء به وجود نمی‌آمد.

براساس پیش‌بینی‌ای که من دارم این‌ها (اصولگرایان) هم ریاست‌جمهوری را خواهند گرفت، هم شوراها و هم مجلس آینده را و تا ۴ سال آینده روی این موج هستند. پس، از نظر من این انتخابات بیش از انتخابات مجلس هفتم اصلاح‌طلبان را در محاق می‌برد.