آرامگاه بابا طاهر در حالت کلی بنایی هشت ضلعی با گنبد فیروزه ای می باشد که در بالای تپه ای با ارتفاع کم و در فضایی سرسبز قرار گرفته است. علاوه بر نمای بیرونی و سفید رنگ آن که با رنگ فیروزه ای گنبد، ترکیبی فوق العاده پیدا نموده است، در بخش داخلی آن، از هنر خارق العاده ای استفاده شده است. کافیست در لحظه ی ورود به آرامگاه، سرتان را بالا بگیرید تا نمونه ای بی نظیر از کاشی کاری ایرانی را مشاهده نمایید که به جرات می توان گفت یکی از بهترین کاشی کاری های عصر حاضر می باشد.
در قسمت پایین دیوارها و اطراف مقبره ۲۴ کتیبه به چشم میخورد که اشعار بابا طاهر بر روی آنها نوشته شده اند. در نهایت می توان گفت در آرامگاه بابا طاهر عریان باید تمام افکار و دل مشغولی ها را برای دقایقی کنار گذاشت و گرداگرد آن را با چشم دل نظاره کرد و غرق در هنر و ادبیات و شعر شد.
بابا طاهر عریان یکی از شاعران بزرگ ایران در سده ی چهار و پنجم هجری قمری می باشد که با دو بیتی های زیبا با زبان شیرین لری، از شهرت بالایی برخوردار می باشد. آرامگاه بابا طاهر در شهر همدان و درست در روبه روی قله ی استوار الوند، با معماری خارق العاده جلوه گری میکند. البته لازم به ذکر است، بنایی که در حال حاضر به عنوان آرامگاه این شاعر نامی معرفی میشود، تفاوت زیادی با مقبره ی اولیه داشته و به مرور دستخوش تغییرات شگرفی شده است.
آرامگاه اولیه باباطاهر در دوره ی سلجوقیان ساخته شده است که ساختمانی آجری بوده و به مرور دچار تخریب و ویرانی گردید و در نهایت به دستور رضا شاه بنای دیگری به عنوان مقبره این شاعر طراحی شد. در نهایت، آرامگاه فعلی باباطاهر در سال ۱۳۴۴ طراحی و ساخته شد. اگر تجربه ی سفر به نیشابور و بازدید از مقبره خیام را داشته باشید، براحتی شباهت هایی بین این دو مقبره احساس می کنید. مهندس هوشنگ سیحون طراح این دو آرامگاه بوده و به زیباترین شکل ممکن معماری مدرن و ایرانی را با هم تلفیق نموده است. البته علاوه بر سیحون، هنر و طراحی علی فروغی نیز در ساخت آرامگاه بابا طاهر دیده میشود و کنار هم قرار گرفتن هنر دو معمار معروف کشورمان در نهایت چیزی جز بنایی خارق العاده را به همراه نخواهد داشت.
عکاس: مریم شکری
خبرنگار : وصی اله محمودی
